ببیماری هوچکین
شرح بیماری
بیماری هوچکین عبارت است از سرطانی شدن قسمت مرکزی گره‌های لنفاوی. این بیماری در واقع یک نوع لنفوم می باشد. این بیماری، لنفوسیت‌ها (نوعی گلبول سفید )، گره‌های لنفاوی (گره‌هایی که عفونت را کنترل و مواد ایمنی زا برای بدن درست می‌کنند) و طحال (در واقع یک گره لنفاوی بزرگ می باشد) را درگیر می‌سازد. بیماری هوجکین می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان و نیز افراد مسن شایع‌تر می باشد. این بیماری در کودکان زیر ۱۰ سال نادر می باشد.
علایم شایع
- گره‌های لنفاوی متورم، بدون درد به هنگام لمس، با قوام لاستیکی و بدون چسبندگی به یکدیگر هستند. این گره‌های بزرگ شده در هر کجای بدن می‌توانند باشند اما در زیر بغل یا کشاله ران بیشتر دیده می‌شوند.
- خارش در تمام بدن
- تب و عرق ریزش شبانه به‌طور متناوب
- زردی چشم‌ها و پوست
- احساس کسالت
- کاهش وزن
- کم خونی
- خونریزی گوارشی
علل
علت این بیماری ناشناخته است، اما تحقیقات نشان دهنده آن هستند که یک عفونت ویروسی ممکن است دخیل باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
نقص ایمنی (اکتسابی یا ارثی)
پیشگیری
برای پیشگیری این بیماری راه خاصی وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
اگر این بیماری زورد تشخیص داده و درمان شود، معمولاً با اشعه درمانی و داروهای ضد سرطان قابل معالجه می باشد. با درمان، میزان بقای ۱۰ ساله ۸۰% است. پتانسیل بهبودی برحسب نوع سلول هایی که در نمونه‌برداری از گره لنفاوی دیده می‌شوند متغیر می باشد.
عوارض احتمالی
- گسترش سرطان به سایر نقاط بدن
- ناباروری در مردان در اثر درمان
- بیماری‌های قلب یا ریه، کم خونی، کم کاری تیرویید، و عفونت ها
اصول کلی
- بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون و مغز استخوان، لنفانژیوگرام (روشی تشخیصی که با تزیق ماده حاجب به درون مجاری لنفاوی و عکس‌برداری با اشعه ایکس دستگاه لنفاوی بررسی می‌شود)، نمونه‌برداری از گره‌های لنفاوی، سی تی اسکن قفسه سینه و شکم، و عکس‌برداری از قفسه سینه
- سعی کنید در مورد درمان بیماری و شانس معالجه خود مثبت بیاندیشید. داشتن دیدگاه ذهنی خوب و مثبت کمک بسیار مهمی در بهبود بیماری است.
- درمان ممکن است به طریق زیر انجام گیرد: تنها اشعه درمانی (استفاده از امواج پرانرژی تولید شده توسط دستگاه‌های اشعه ایکس مخصوص، دستگاه‌های کبالت و سایر دستگاه‌ها برای درمان بعضی از انواع سرطان )، شیمی درمانی (درمان سرطان با تزریق داروهایی که سلول‌های سرطانی را بدون آسیب رساندن به بافت سالم از بین می‌برند)، یا ترکیب این دو روش
- بهداشت مناسب و دهان در جلوگیری از بروز زخم‌های دهانی به هنگام شیمی درمانی مؤثر است.
- مردانی که تحت درمان قرار می‌گیرند ممکن است تمایل داشته باشند که اسپرم خود را ذخیره کنند تا اگر نابارور شوند بتوانند با روش‌های کمکی بچه‌دار شوند.
داروها
داروهای ضد سرطان. داروها ممکن است باعث اثرات جانبی یا واکنش‌های نامطلوب در بعضی از بیماران شوند. علایم جدید ممکن است به علت دارو، خود بیماری اصلی، یا بروز یک بیماری جدید پدید آیند . اثرات جانبی ناشی از دارو معمولاً با سازگار شدن بدن با آن یا قطع دارو ناپدید می‌شوند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا حدی که قدرتتان اجازه می‌دهد، فعال باشید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی توصیه نمی‌شود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم بیماری هوجکین را دارید.
- اگر یکی از موارد زیر به هنگام درمان رخ دهد:
- تب
- علایم عفونت (قرمزی، تورم، درد خود به خودی یا به هنگام لمس) در هر کجای بدن
- تورم پا و ساق پا
- ناراحتی به هنگام ادرار کردن یا کاهش میزان ادرار در روز
- اگر احساس می‌کنید که دارو باعث بروز علایمی شده است.
