این داروی ضد ویروسی تلبیوودین (telbivudine) نام دارد. در این مطالعه، ۴۵۰ زن بارداری که به هپاتیت B مبتلا بودند، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول در طول هفته های ۲۴ تا ۳۲ بارداری روزانه ۶۰۰ میلی گرم تلبیوودین مصرف کردند و گروه دوم تمایلی به استفاده از داروی های ضد ویروسی نداشتند. نتیجه آزمایش نشان داد که هیچ یک از نوزادان متولد شده از مادرانی که از این دارو مصرف کرده بودند، هپاتیت B نداشتند؛ ولی ۱۴.۷ درصد نوزادان متولد شده از مادران گروه دوم، به هپاتیت B مبتلا بودند.
در حال حاضر حدود دو میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت B مبتلا هستند. هپاتیت B یکی از مهمترین علل بیماری های کبدی است.
به التهاب کبد هپاتیت گفته می شود. التهاب کبد می تواند به فیبروز، سیروز یا سرطان کبد منجر شود. ویروس هپاتیت مهمترین عامل بروز این بیماری است؛ ولی عفونت های دیگری مانند مواد سمی (مصرف الکل و مواد مخدر) و بیماری های خود ایمنی نیز جزء دلایل هپاتیت محسوب می شوند.
تاکنون پنج ویروس اصلی هپاتیت شناخته شده است که به عنوان هپاتیت نوع A، B، C، D و E شناخته می شوند. احتمال سیروز کبدی و سرطان در دو نوع B و C بیشتر است. هپاتیت نوع A و E معمولا بر اثر مصرف آب و غذای آلوده ایجاد می شوند. هپاتیت نوع B، C و D معمولا نتیجه تماس با مایعات آلوده بدن هستند.
دریافت خون آلوده، تماس با تجهیزات آلوده، انتقال از مادر به نوزاد و تماس جنسی مهمترین روش های انتقال این ویروس کشنده هستند. این بیماری می تواند با علایمی چون یرقان (زردی پوست و چشم)، تیرگی ادرار، خستگی مزمن، تهوع، درد و استفراغ همراه باشد یا بدون هیچ علامت اولیه ای بروز کند.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی سالانه حدود ۱٫۴ میلیون نفر در سراسر جهان جان خود را بر اثر هپاتیت از دست می دهند.
نتیجه این تحقیقات در نشریه Clinical Gastroenterology and Hepatology منتشر شده است.