اثرات عوامل محیطی روي گسترش چاقی دوران کودکی

پیشرفت هاي اخیر در تحقیقات ژنتیکی نشان داده جهش هاي ژنتیکی توجیه کننده ي روند روز افزون چاقی نیستند و عوامل محیطی و شیوه زندگی بیشتر در این زمینه موثرند. اگرچه ممکن است برخی افراد درنتیجه عوامل ژنتیکی مستعد به چاقی و بیماري هاي مرتبط با آن باشند، اما این امر تنها علت بروز چاقی نمی باشد و عوامل تعیین کننده دیگري نیز براي ایجاد این عارضه وجود دارد. دانشمندان نشان داده اند که منشاء ژن انسان طی ۳۵۰۰۰ سال گذشته تحول اساسی نداشته است، اما در قرن گذشته محیط زندگی، بویژه در کشورهاي صنعتی به طور قابل توجه اي تغییر یافته است. با وجود پیشرفت هاي قابل توجه در کاهش مرگ و میر ناشی از بیماريهاي واگیر، همچنین شناسایی و درمان بسیاري از ناراحتی هاي انسان و افزایش کلی طول عمر، افزایش قابل توجه اي در بیماري هاي مزمن زوال آفرین حادث شده است که تا حد زیادي با روش زندگی غربی در ارتباط می باشد. محیط زندگی امروزي منجر به انرژي دریافتی زیاد و هزینه انرژي مصرفی اندك شده است. تحت چنین شرایطی، میزان بروز چاقی بطور قابل توجه اي افزایش خواهد یافت، زیرا ضمن این که بدن مکانیزم هاي دفاعی فیزیولوژیکی بسیار خوبی در مقابل تخلیه ذخایر انرژي بدن و محفاظت ازآن را دارد، مکانیزم هاي دفاعی ضعیفی براي جلوگیري از تراکم ذخایر انرژي اضافی هنگام وفور مواد غذایی دارد. علاوه براین، تغییرات در رفتارهاي غذایی اجتماعی، آگهی هاي فریبنده ي فرآورده هاي غذایی و اندازههاي بزرگ وعده هاي غذایی، ممکن است احساس سیري ناشی از هورمونی به نام لپتین ۱ را تحت الشعاع قرار دهد، و بنابراین منجر به کسب وزن اضافی شود. اصطلاح “چاقی زایی” براي توصیف شرایط محیطی فعلی پیشنهاد و معرفی شده است. خاصیت چاقی زایی یک محیط، به عنوان مجموعه اثراتی که محیط اطراف، فرصتها یا شرایط زندگی روي گسترش چاقی در افراد یا اجتماع دارند، تعریف میشود.