درمان و پیشگیری از ابتلا به آرتروز
آرتروز در موارد زیادی علائم رادیولوژی و عکسبرداری دارد اما برای بیمار علائم خاصی ایجاد نمی کند و در واقع زمانی جدی میشود و نیاز به درمان پیدا میکند که برای بیمار علائم بالینی ایجاد نماید .
شایعترین علائم بالینی آرتروز درد مفاصل می باشد .دردی که عمدتا در زمان حرکت مفصل ایجاد می گردد، حاکی از بروز آرتروز می باشد . بعد از درد، انحراف مفاصل و ایجاد محدودیت های حرکتی برای بیمار جزء شایعترین علائم آرتروز محسوب میشود .
دردهایی که در آرتروز ایجاد می گردد، اصولا در زمان حرکت مفاصل بروز میکند بر این اساس اگر مفاصل در زمان استراحت نیز دردناک باشند و این درد همراه با قرمزی و تورم و گرما باشد، امکان دارد درگیریهای خاص مفصلی مثل رماتیسم یا عفونت باشد که نیاز به درمان سریع دارد و هر دردی در مفاصل، ستون فقرات و اندام ها به معنای ابتلا به آرتروز نیست.
اصولا مفاصل زانو، لگن، بند انتهایی انگشتان دست، شست پا، مفاصل ستون فقرات، و سوراخهای بین مهره ها در گردن و کمر به آرتروز دچار میشوند. اگر ستون فقرات گردن یا کمر مبتلا به آرتروز گردند، علائم آن به صورت دردهای گردنی که به دست انتشار می یابد و یا دردهای کمری که به پاها انتشار می یابد، خود را بروز می دهد.
مفاصلی مانند مچ دست، بندهای میانی دست، مفصل مچ پا و مفصل شانه و آرنج معمولا در آرتروز کمتر درگیر میشوند مگر اینکه نوع آرتوز، آرتروز ثانویه باشد که در اثر ضربه یا عفونت روی داده باشد.
رایج ترین روش درمان آرتروز که به بیماران توصیه می گردد، شامل کاهش وزن اضافی و محدود کردن فعالیتهای بدنی مانند بالا و پائین رفتن از سطوح شیب دار و تعدیل فعالیتهای شغلی است. قدم بعدی در درمان، تجویز درمانهای ساده و موضعی مانند انجام برخی حرکات ورزشی و مصرف مسکنهای ساده می باشد .
در مرحله بعد روشهای طب فیزیکی، داروهای خوراکی قویتر تجویز می گردد و در صورت موثر نبودن از انواع تزریقات داخل مفصلی که رایج ترین آن تزریق کورتون می باشد ، استفاده می گردد.
منبع : باشگاه خبرنگاران