محصولات غذایی تراریخته زیان آور نیستند
.
.
دکتر نیومن از انستیتو سلامت آمریکا، در واشیگنتن دی سی،مقاله ای را در خصوص سلامت محصولات غذایی تراریخته برای سایت مریض خونه ارسال کرده اند زیرا با توجه به گفته ی دکتر نیومن خبرهای نگران کنندهای که از داخل ایران بر ضدّ دانش بیوتکنولوژی، و تولید محصولات تراریخته میرسد که در واقع اینگونه نبوده و نیست، کشور آمریکا با سرمایه گذاری در این دانش، به برندسازی رو آورده، سالانه میلیاردها دلار در بخش کشاورزی درآمد دارد، حالیه در ایران اخباری به غایت غیر علمی به گوش میرسد که میتواند آینده کشاورزی ایران، و در نتیجه امنیت قضائی کشور را با چالشهای جدی روبرو سازد .
دکتر نیومن صحت این مقاله را پذیرفته و در صورت وجود پرسش چه از طرف هیات تحریریه، و چه از طرف خوانندگان پاسخگو خواهند بود.
پیشگفتار
چندی است که در فضای مجازی حمله به بیوتکنولوژی صنایع غذایی آغاز شده، پستهای خلاف دانشی میبینم که کامنت گذاشتن پای یکایک آنها، نیروی زیادی میخواهد. این بود که از کنار آنها گذشتم. دوستانی چند اما، پرسش میکردند که آیا براستی محصولات غذایی تراریخته سرطان زا هستند؟ و آیا اصلا محصولات غذایی تراریخته برای سلامتی آدمی زیان آور هستند؟ این جزوه پاسخی به پرسش این دوستان است.
.
.
تاریخچه اصلاح گیاهان و دانههای غذایی در ایران و جهان
آدمی هزاران سال است که به دنبال پیدا کردن بهترین نژاد گیاهان و دامهای خوراکی بوده است، و به روشهای سنتی به این کار دست زده است. بیش از سه چهارم مردم گرسنه و دچار فقر غذایی مزمن در کشورهای رو به توسعه زندگی میکنند. بخش زیادی از این ارتش گرسنه، خود کشاورز هستند، و بر روی زمینهای کشاورزی کار میکنند. بنابراین، بهبود بخش کشاورزی در این کشورها، به توسعه اقتصادی، و ریشه کن کردن فقر کمک خواهد کرد. شوربختانه آمار نشان میدهد که کمتر از ۵ درصد بودجه این کشورها به این امر مهم اختصاص یافته است. نباید فراموش کرد که نیمی از این افراد را زنان تشکیل میدهند که به دلیل باروری، و زایمان، فقر غذایی آنها دوچندان میشود. در حالی که کمتر از ۲ درصد تولید ملی آمریکا به کشاورزی وابسته است، در کشورهای در حال توسعه، این درصد بسیار بالاتر است. آمارهای سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد میگویند که تولید محصولات غذایی تا سال ۲۰۵۰ در جهان باید بیش از ۷۰ درصد افزایش پیدا کند تا پاسخگوی جمعیت جهان باشد. از این مقدار، بیشینه آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند. آمارها میگویند که در کنار بهبود روشهای کاشت، داشت، و برداشت، باید از گیاهانی استفاده کرد که در برابر خشکسالی، و آفات گیاهی مقاوم بوده، هم زمان از ارزش غذایی بیشتری برخوردار باشند.
نخستین محصول تراریخته در جهان، گوجه فرنگی معروف به “فلاور ساور” بود که عمر پس از چیدن آن افزایش پیدا کرده بود، و به سال ۱۹۹۴ در آمریکا روانه بازار شد. دانشمندان بیوتکنولوژی توانستند ژن آنزیم پولی گالاکتوروناس را که موجب رسیده شدن گوجه فرنگی میشود، دستکاری کنند، تا بر عمر گوجه فرنگی افزوده شود. هم اکنون، بیش از ۸۵ درصد از محصول ذرت، ۸۸ درصد از محصول پنبه، ۹۱ درصد از محصول سویا، و ۷۵ – ۸۰ درصد از غذاهای فرآوری شده در آمریکا به روشهای بهبود یافته بیوتکنولوژی تولید شده اند. باید یادآوری کرد که نخستین گیاه تراریخته در جهان، تنباکویی بود که به سال ۱۹۸۳ در آمریکا تولید شد، و ژنی در آن وارد شده بود که تنباکو را در مقابل آنتی بیوتیکها مقاوم میساخت، اما هرگز به بازار راه نیافت.
در ایران نیز از دهه نخست سده حاضر، و به دستور رضا شاه “مدرسه عالی فلاحت” کار بر روی گزینش و اصلاح بذر و دانههای خوراکی را آغاز کرده است، و هم اکنون با داشتن بخشهایی چون “موسسهٔ پسته”، دیم، برنج، مرکبات، و پنبه از بیوتکنولوژی برای فراهم آوردن نیازهای خوراکی مردم ایران زمین کمک گرفته است. هم اکنون بیش از ۴۰۰ مهندس کشاورزی ایرانی با همکاری شرکتی فرانسوی مشغول کار بر روی تولید محصولات غذایی تراریخته هستند.
.
.
تعریف و چگونگی تولید محصولات غذایی تراریخته
.
.
ادامه دارد …….