خطرات و عوارض جبران ناپذیر قرص های خواب آور
محققان آمریکایی، پس از مطالعه نتایج بدست آمده از تحقیقات، دستورالعمل‌هایی برای جلوگیری با بی‌خوابی مزمن معرفی کرده است که رفتاردرمانی اصولی و آگاهانه در اولویت سفارش های آنها به بزرگسالان قرار دارد. در صورت عدم رضایت یا اثربخش نبودن رفتاردرمانی، می‌توان پس از مطالعه آسیب‌ها، فواید و هزینه‌ها داروهای کمکی را برای مدت محدودی تجویز کرد.
داروها نه تنها عوارض جانبی زیادی را به همراه دارند، بلکه حتی نمی‌توانند خواب طبیعی را برای شما به ارمغان بیاورند. این مسئله در هر سنی اتفاق می‌افتد، اما اکثرا سنین بالاتر را در بر می‌گیرد .
علاوه بر اثرات اعتیادآور، داروهای خواب‌آور تجویز شده نیز امکان دارد در کوتاه مدت سبب ایجاد مشکلاتی نظیر افکار تیره، مبهم و ضعف حافظه گردند. مثلا امکان دارد زمان رانندگی، غذا خوردن و مکالمه تلفنی یادتان رود مشغول انجام چه کاری هستید! با بالا رفتن سن، به دلیل کاهش کارآیی اندام‌های کبد و کلیه، امکان دارد داروهای استفاده شده برای مدت بیشتری در بدن باقی بمانند که این می‌تواند احساس ضعف و خستگی مفرط، عدم تعادل و ضعف سایر حواس را در پی داشته باشد. بنابراین خطر افتادن بطور ناگهانی و یا تصادف، شخص را تهدید می کند.
در بلند مدت، داروهای خواب‌آور می‌توانند سبب بروز مشکلات جدی‌تر برای عملکرد ذهنی شخص شوند. چنین داروهایی به منظور ایجاد حس خواب، باعث کند شدن فعالیت ذهنی شخص می شوند.
پژوهشگران نسبت به انتخاب چنین داروهایی برای رفع بی‌خوابی هشدار می‌دهند و مبنی بر پژوهش های گسترده در این زمینه، تأکید می‌کنند استفاده از این داروها در سنین بالاتر، خطر تصادفات خیابانی، عدم تعادل و افتادن ناگهانی، شکستگی استخوان لگن و به دنبال آن بستری شدن و یا حتی مرگ را به همراه دارد.
منبع : سلامت نیوز
