فرین کیانی، هاشم منتصری، صدف ادیبی، مسعود گل شاه و صبا گل شاه در مقاله‌ای به بررسی “اثر موضعی آلندرونات سدیم همراه با جرم‌گیری و تسطیح سطح ریشه در مصرف کنندگان سیگار مبتلا به پریودنتیت مزمن: یک مطالعه پایلوت” پرداختند.

درمان‌های شیمیایی جهت تعدیل پاسخ میزبان به عنوان روش کمکی، همراه با درمان‌های مکانیکی در درمان پریودنتیت به کار می‌روند.

مطابق این مطالعه پایلوت تعداد هشت ضایعه عمودی استخوانی با عمق بیش از پنج میلیمتر در مصرف کنندگان سیگار مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انجام فاز یک درمان پریودنتال، ژل آلندرونات سدیم یک درصد در پاکت‌های پریودنتال قرار داده شد و این عمل چهار هفته بعد دوباره تکرار شد.

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر موضعی ژل آلندرونات سدیم همراه با جرم‌گیری و تسطیح سطح ریشه روی شاخص‌های پریودنتال و ساخت استخوان در ضایعات پریودنتال عمودی مصرف کنندگان سیگار مبتلا به پریودنیت مزمن است.

شاخص‌های پریودنتال شامل ایندکس پلاک، ایندکس خونریزی، عمق پاکت، میزان تحلیل لثه و هم‌چنین پارامتر رادیوگرافی (عمق ضایعه استخوانی) در ابتدا و ۶ ماه پس از قرار دادن ژل آلندرونات سدیم درون ضایعات عمودی استخوان اندازه‌گیری شد.

یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که شاخص عمق پاکت (۰٫۰۲۶=P)، خونریزی حین پروبینگ ( ۰٫۰۰۷=P) و ایندکس پلاک (۰٫۰۰۷=P) و شاخص عمق ضایعه استخوان (۰٫۰۱۲=P) پس از درمان با ژل آلندرونات سدیم نسبت به قبل از درمان کاهش معنی‌داری را نشان می‌دهد و شاخص تحلیل لثه (۰٫۰۱۱=P) افزایش معنی‌داری را نسبت به قبل از مداخله نشان  می‌دهد.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد استفاده موضعی از ژل آلندرونات سدیم یک درصد، نقش بسزایی در بهبود شاخص‌های پریودنتال و ساخته شدن استخوان در ضایعات عمودی مصرف کنندگان سیگار مبتلا به پریودنتیت مزمن دارد.

این مقاله در ماهنامه علمی – پژوهشی فیض دانشگاه علوم پزشکی کاشان منتشر شد.