پنومونی باکتریال یا Bacterial pneumoni
شیوع پنومونی در دوران حاملگی بین ۲-۶/۰ درصد بوده و بیش از دو سوم موارد را عفونتهای باکتریال تشکیل می دهد. از میان باکتریال استرپتوکوک پنومونی (همان دیپلوکوک پنومونی سابق) مسئول دو سوم موارد بوده و سپس هموفیلوس آنفلوانزا و مایکوپلاسما پنومونی قرار دارند. علائم و نشانه های بیماری تقریباً مشابه دوران غیربارداری بوده و بر حسب شدت و نوع میکروب تا حدودی متفاوت است. تب، سرفه و خلط چرکی از علائم و نشانه های نسبتاً شایع بیماری هستند. رادیوگرافی اغلب تغییراتی را به نفع پنومونی نشان می دهد.
تدابیر درمانی
۱- بهتر است تمامی بیماران با سن حاملگی بیش از ۲۰ هفته و نیز موارد شدید در بیمارستان بستری و درمان شوند (حداقل به مدت ۲ تا ۳ روز).
۲- در صورتی که جرم مسئول مشخص نباشد درمان انتخابی اریترومایسین است
پس از قطع تب (معمولاً ۲۴ تا ۴۰ ساعت بعد) می توان درمان را به صورت خوراکی ادامه داد (۷ تا ۱۰ روز).
۳- تسکین تب و درد با استامینوفن
۴- در صورت لزوم (تنگی نفس، تاکی پنه و …) اکسیژن تجویز شود.
۵- در مواردی که خلط غلیظ و چسبنده باشد می توان از موکولیتیک ها نیز استفاده نمود
۶- در صورتی که سرفه شدید و آزار دهنده باشد و یا احتمال پارگی کیسه آمنیون زیاد باشد می توان از استامینوفن کدئین یا دیفن هیدرامین استفاده نمود.
منبع : های بی بی (سایت دانستنی های بارداری مریض خونه)