علت ابتلا به بیماری سلیاک و راه درمان آن
بیماری سلیاک یک اختلال خودایمنی روده باریک با زمینه ژنتیکی می باشد . در بیماری گوارشی سلیاک پرزهای روده باریک آسیب دیده و در جذب مواد مشکل دارند.
اگر بیماران مبتلا به سلیاک پروتئینی از دسته گلوتن که در بعضی ازغلات مانند گندم، جو، چاودار و گاه جوی دوسر وجود دارد را مصرف نمایند دچار علائم عدم تحمل می گردند.
معمولا ورود گلوتن به یاخته های پرزهای روده سبب پاسخ سیستم ایمنی می گردد. واکنش التهابی ایجاد شده سبب تحلیل پرزهای روده وهمینطور کاهش فعالیت آنزیمهای روده می گردد. زیرا قسمت عمدهای از جذب مواد غذایی در روده در پرزهای روده انجام می شود ،تخریب پرزهای روده سبب سوء جذب می گردد.
در بیشتر موارد بیماری سلیاک، عامل ژنتیکی دارد . باید توجه داشته باشید که بیماری سلیاک واگیردار یا سرطانی نیست.
بیماری سلیاک اصولا به هنگام دوران شیرخوارگی یا اوایل کودکی خود را بروز می دهد . ممکن است علائم زمانی مشاهده شوند که کودک اول بار شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتن میکند.
در بزرگسالان، علائم امکان دارد به تدریج و در عرض چند ماه یا حتی چند سال بروز کند .
توجه داشته باشید که بیماری سلیاک به نامهای اسپروی غیر حارهای و آنتروپاتی حساس به گلوتن هم نامیده میشود.
علائم گوارشی بیماری سلیاک عبارت است از :
اسهال، نفخ، کاهش وزن، استئاتوره (اسهال چرب : ” اسهال چرب، حجیم و رنگ پریدهاست ” )
خستگی، آسیب به رشد کودک، آتروفی و ضعف عضلانی، سوءجذب آهن و ویتامین B۱۲ ، ناباروری، تنگی پیلور، اکیموز، ادم و درماتیت هرپتیفورم
بعضی افراد مبتلا به بیماری سلیاک هیچ علائمی ندارند، چون بخش سالم روده قادر به جذب مواد مغذی کافی برای پیشگیری از بروز علائم می باشد .
بیماری سلیاک یک بیماری مادرزادی می باشد که به دلیل عدم تحمل به گلوتن ایجاد می گردد. گلوتن پروتئینی می باشد که در اغلب غلات یافت می شود .
منبع : ویکی پدیا