کشمکش میان کودکان
هنگامی فاصله سنی کودکان باهم کم باشد، بازی کردن آنها با یکدیگر به این معناست که تمام وقت شما صرف مراقبت از آنان خواهد شد تا مبادا با یکدیگر دعوا کنند و سرانجام کار به کتککاری بکشد. برای کودکان نوپا، همانگونه که از پیشگفتهایم، بازی با بچههای دیگر مفهومی ندارد. ولی اگر فرزندانتان بزرگترند، بازی با دیگران را به آنها بیاموزید. بهتر است، از کودک بزرگتر بخواهید، یک بازی را انتخاب کرده و هدایت آن را بر بر دوش بگیرد تا گمان کند، اوست که کارها را انجام میدهد. هنگامیکه مسئولیتی را بر دوش بچه بزرگتر بگذارید، بهمراتب رفتار بهتری خواهد داشت. برای نمونه، از کودک بزرگتر بخواهید به خواهر یا برادرش لیلی کردن یا بازی با اسباببازی را بیاموزد.
درگیری کودکان
درگیریهای بخشی کودکان را نادیده بگیرید و در هر موردی پادرمیانی نکنید. زیرا بچهها برخی از مسائل را به شیوه خودشان حل خواهند کرد. اگر مجبور به پادرمیانی شدید، بههیچوجه به دنبال گناهکار نباشید. زیرا در این قبیل موارد هر دو گناهکارند. هرگز با تعیین گناهکار، کودک دیگر را از اشتباهی که مرتکب شده است، دعوا کردن، تبرئه نکنید. در صورتی که رفتارهای خشونتآمیز و پرخاشگرانه رو به شکلگیری باشند، بیدرنگ مداخله کنید و از روش «اگر یک دفعه دیگه این کارو بکنی، تنبیه می شی!» استفاده کنید. اگر این شیوه کارآمد واقع نشد، از روش دور کردن استفاده کنید. این نکته را برای کودکان روشن نمایید که بههیچوجه رفتارهای خشونتآمیز، ترسناک و آسیبزا را نمیپسندید و آن را تحمل نخواهید کرد، علاوه بر آن هر نوع اعمال بدرفتاری و کتککاری ممنوع است.