سقط جنین یکی از عوارض عمده باروری آزمایشگاهی است
بيان اين نکته که زنان زيادی سقط خود به خودی را تجربه می کنند، دليل بر ساده انگاشتن اين اتفاق تلخ نيست. وقتی بارداری بدون تولد نوزاد خاتمه يابد، انگار کوه آرزوهايت فرو ريخته و دنيا بر سرت خراب می شود. پاسخ به اين سوال که: چرا اين اتفاق رخ داد؟ نمی تواند از درد آن بکاهد اما می تواند کمک کند تا درک کنی چرا پزشکت اصرار می کند مراقبت های خاصی را انجام دهی تا قدمی هرچند کوچک در مسير آرزوهايت برداری.
سقط يعنی قطع بارداری پيش از هفته بيستم حاملگی و اصطلاح سقط خودبه خودی را پزشکان درمورد حاملگی هايی بکار می برند که به علل طبيعی پايان می يابند. حدود ۳۱ تا ۲۱ درصد حاملگی هابه سقط خودبه خودی می انجامد.
علايم سقط عبارتند از:
لکه بينی يا خونريزی از مهبل
درد يا انقباضات دردناک شکمی و يا کمری
خروج بافت يا مايع از مهبل البته تا ۱۰ درصد زنان حامله در زمانی از حاملگی خونريزی را تجربه می کنند، اما تنها نصف اينموارد به سقط می انجامد.
ورزش سبک، مقاربت جنسی، کار کردن يا حمل وسايل سنگين موجب سقط نمی شود. تهوع و استفراغ اوايل بارداری حتی اگر بسيار شديد باشد، موجب سقط نمی شود و هيچ شواهدی موجود نيست که افتادن يا ضربه يا يک هراس ناگهانی بتواند موجب سقط شود.
اما در اغلب موارد سقط، می توان ردپای نقايص ژنتيکی را يافت. خيلی به ندرت ممکن است نقصی در سلامت مادر به عنوان علت زمينه ای وجود داشته باشد.
