انواع دیابت :
دیابت یا بیماري قند به انواع زیر تقسیم می شود :
 دیابت نوع ۱
این دیابت بیشتر درکودکان و جوانان دیده می شود و درصد کمی از افراد مبتلا به دیابت ( ۱۰ % تا ۱۵ %) به این نوع مبتلا هستند . عامل بروز دیابت نوع ۱ کاهش یاعدم ترشح هورمونی به نام انسولین است . افراد مبتلا براي درمان این نوع بیماري باید انسولین تزریق کنند.
علل بروز دیابت نوع ۱ استعداد ژنتیکی ( ارثی) اختلالها و بیماري سیستم ایمنی بدن ( سیستم ایمنی بدن به اشتباه علیه سلولهاي سازنده انسولین موادي می سازد که این سلولها را از بین می برد ) بعضی ویروسها ، فشارهاي عصبی یا استرسها می باشد . علایم دیابت نوع ۱ معمولاً شدید و ناگهانی است . این علایم عبارتند از :

۱ تشنگی زیاد ونوشیدن آب بسیار (پرنوشی)
-۲ گرسنگی (پرخوري)
-۳ ادرار زیاد ( پرادراري)
-۴ خستگی زیاد
-۵ کم شدن وزن بدن و لاغري
-۶ تاري دید

 دیابتنوع ۲
این نوع دیابت بیشتر در افراد بالاي ۳۰ سال مشاهده می شود و اکثر افراد مبتلا به دیابت ( بیش از ۸۵ % تا ۹۰ %) در این گروه قرار دارند . این بیماران معمولاً چاق هستند و درمان آنها با برنامه غذایی مناسب ، ورزش و یا داروهاي خوراکی انجام میشود. به طور معمول در دیابت نوع ۲ مقدار ترشح انسولین طبیعی است و یا حتی افزایش یافته ، اما سلولهاي بدن حساسیت خود را به انسولین از دست داده اند که این وضعیت مقاومت به انسولین نامیده می شود. در افراد بزرگسال ( با سن بیش از ۳۰ سال ) عواملی از قبیل اضافه وزن و چاقی ، کم تحرکی یا عدم فعالیت بدنی (ورزش ) سابقه فامیلی و ارثی مهم ترین علل بروز دیابت نوع ۲ است .
چاقی مهمترین عامل محیطی دخیل در بروز دیابت نوع ۲ است . افزایش چربی در بدن باعث افزایش مقاومت به انسولین و بنابراین بالا رفتن قند خون می شود. به همین دلیل است که دیابت نوع ۲ در بیش از نیمی از موارد با ورزش و رژیم غذایی که باعث کاهش وزن می شود- درمان می گردد. کم تحرکی و مصرف غذاهاي پر انرژي که در شهرهاي بزرگ و صنعتی شایع
است ، عامل بروز دیابت نوع ۲ است. این شیوه زندگی که به چاقی منجرمی شود ، شیوه زندگی غربی هم نامیده شده است . در دیابت نوع ۲ اغلب علامتی وجود ندارد و یا غیر اختصاصی است . برخی از این علایم عبارتند از:

-۱ احساس گرسنگی و بی حوصلگی
-۲ گرسنگی
-۳ تشنگی
-۴ احساس سوزش در انگشتان دست و پا
-۵ کاهش وزن
-۶ ادرار شبانه
-۷ اختلال در بینایی
-۸ عفونتهاي مکرر
-۹ تاخیر در بهبود زخم ها وبریدگی ها

بعضی از علایم فوق ناشی از عوارض دیابت است و سالها پس از ابتلا به دیابت ظاهر می شود. دراین موارد ، ابتدا عوارض دیابت مشاهده می شوند و بعد به ابتلاي چند ساله به دیابت پی برده می شود.
دیابت بارداري
برخی خانمهاي باردار ممکن است مبتلا به نوعی دیابت شوند که از انواع ۱ و ۲ متفاوت است. این نوع دیابت ، دیابت بارداري است .که معمولاً بعد از ماه پنجم بارداري ایجاد شده و اغلب ظرف مدت کوتاهی پس از پایان دوره بارداري از بین می رود ، اما کنترل آن طی دوران بارداري اهمیت بسیاري دارد . در این افراد احتمال ابتلا به دیابت در آینده بیشتر می شود. در صورت عدم کنترل قند خون عوارض متعددي مادر و جنین را تهدید می کند . درمان دیابت بارداري ، با تزریق انسولین صورت می گیرد و مصرف داروهاي کاهنده قند خون طی دوران بارداري ممنوع است . علت دقیق بروز دیابت بارداري همچون انواع دیگر دیابت ناشناخته است . اما دانشمندان عقیده دارند هورمونها ، زمینه ژنتیکی وچاقی نقشویژه اي در ایجاد این بیماري دارند . طی دوران بارداري جفت که وظیفه تغذیه جنین را به عهده دارد مقادیر زیادي از انواع هورمونها تولید میکند . اگر چه وجود این هورمونها براي رشد جنین ضروري است ، اما موجب اختلال در عملکرد انسولین و مقاومت به آن در بدن مادر می شود.
تمام خانم هاي باردار دچار درجه هایی از مقاومت به انسولین می شوند . ولی تعداد کمی از آنها به دیابت بارداري مبتلا ۲۶ حاملگی ظاهر می شود و به همین دلیل خانم هاي باردار در – خواهند شد . دیابت بارداري معمولا دًر هفته هاي ۲۸ غربالگري می شوند تا در صورت ابتلا به دیابت بارداري به سرعت شناسایی ودرمان شوند . GCT این هفته ها با آزمایش را انجام دهند GCT 6 بارداري ) می بایست آزمایش – خانم هاي باردار در معرض خطر در اولین مراجعه ( هفته هاي ۱۰ .دیابت بارداري در خانم هایی که قبل از حاملگی چاق هستند بیشتر دیده می شود. بنابراین کم کردن وزن قبل از بارداري به پیشگیري از ابتلا به این بیماري کمک می کند .

۴ انواع اختصاصی دیابت
غالباً به علت بیماریهاي دیگر ایجاد می شود و شیوع آن بسیار کم است .