چگونگی ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم

ارتباط  با کودکان دارای اختلالات ارتباطی و اتیسم اولین حق کودک، حق ارتباط است. ارتباط لاجرم به معنای گفتار نیست. گفتار، نوشتار، زبان اشاره و ارایه تصاویر و .. انواع روشهای ارتباطی هستند. مشکل این طیف کودکان گفتار نیست بلکه ارتباطست.

 اولین حق کودک، حق ارتباط است. ارتباط لاجرم به معنای گفتار نیست. گفتار، نوشتار، زبان اشاره و ارایه تصاویر و .. انواع روشهای ارتباطی هستند. مشکل این طیف کودکان گفتار نیست بلکه ارتباطست.

 برای ایجاد یک ارتباط امن و مستمر، ایجاد اطمینان الزامیست. حین گفتگو و بازی سعی کنین خود را هم قد کودک کنید.

عجله ای برای ایجاد ارتباط نداشته باشید. ارتباط گیری با افراد امین کودک و سپس ارتباط غیر مستقیم میتواند کمکتان باشد.

 سعی کنید کودک در شرایط ایجاد رفتارهای چالش برانگیز قرار نگیرد. اگر قرار گرفت برای رفع مشکل به او باج ندهید،سعی کنید سوییچ کنید. برای حساسیت زدایی و کاهش این رفتارها شناخت آنها، علت یابی و مدیریت آنها میتواند کمک کننده باشد.

.

با الگو برداری از روشهای کودک محور رفتاری مانند PRT میتوان حتی از خود اکولالیا برای ایجاد و تداوم ارتباط کلامی بهره مند شد.

 از موارد علایق، چسبندگیهای کودک میتوان برای ایجاد ارتباط و شروع تعامل استفاده کرد.

 برای اینکه به نامش توجه کند از نامیدن بیهوده پرهیز کنید. میتوانید با در دست داشتن وسیله مورد علاقه اش برای توجه به نامش استفاده کنید.

 وقتی کلمه ای گفته شد یا ارتباطی شکل گرفت برای تقویت آن از تشویقهای مورد علاقه که بهتر است از جنس خواسته باشد و با حالت جشن گرفتن شروع و با کاهش ارایه مشوقها در جهت تثبیت آن گام برداشت .

 الگوسازی، مدلسازی و گروه همگن و غیر همگن میتواند در تثبیت پاسخها موثر باشد.

 پیشرفت کودک در ارتباط، تعامل و بازی از رفتارهای چالش برانگیز،کلیشه ای و .. خواهد کاست.