زایمان طبیعی

(Normal Labor (Eutocia

زایمان شایع ترین اورژانس مامایی است و از آن میان اکثر زایمانها طبیعی و بدون عارضه می باشند. زایمان طبیعی نیاز به مداخله و اقدام خاصی نداشته و فقط بایستی روند زایمان کنترل و تحت نظر قرار گیرد تا در صورت لزوم اقدام مربوطه صورت گیرد. به همین دلیل وظیفه اصلی پزشک (و ماما) در برخورد با یک زائو این است که بتواند یک زایمان طبیعی را از یک زایمان غیر طبیعی مسئله دار بازشناسد.

همچنانکه بارها متذکر شده ایم در هر حالتی (خصوصاً در بخش های اورژانس) نحوه و ترتیب گرفتن شرح حال و انجام معاینه فیزیکی باید هوشمندانه و هدف دار باشد. برای مثال در بیماری که چند ماهه حامله بوده و با تخت روان (برانکارد) به اورژانس آورده شده و در اولین نگاه رنگ پریده و شدیداً بیحال است در این زمان پرسیدن تاریخ LMP همانقدر نابجا است که از بیمار با ضربه چاقو به شکم در ابتدا پرسیده شود کی غذا خورده است!! (اگرچه بایستی بعداً پرسیده شوند) حال آنکه در این بیمار اولین قدم به محض حضور بر بالین بیمار و همزمان با پرسیدن اینکه چه شده است؟ کنترل علائم حیاتی و در صورت لزوم برقراری line IV است .

زایمان طبیعی

شکایت اصلی (chief complaint) بیمارانی که به ظاهر در حوالی زایمان هستند یکی (چند) از حالات ذیل می باشد: درد شکم و یا کمر، آب ریزش، خروج ترشحات آغشته به خون (showing) احساس ورود جنین به داخل واژن کاهش حرکات جنین و یا خونریزی واژینال.
در برخورد با یک زائو (پس از اطمینان از علائم حیاتی) بایستی به سرعت به چند سوال اساسی پاسخ داد: ۱- آیا وضعیت مادر طبیعی بوده و خطری او را تهدید نمی کند؟ ۲- آیا جنین سالم بوده و مشکلی برای او وجود ندارد؟ ۳- علائم و نشانه های مربوط به زایمان حقیقی است یا کاذب؟ ۴- در صورت وجود زایمان حقیقی آیا تا این مرحله پبشرفت زایمان طبیعی بوده است یا نه؟ ۵- چه کمک و اقداماتی برای تسهیل زایمان می توان و یا باید انجام داد؟