یک پنجم مردان در طول زندگی دچار اختلال نعوظ می شوند
به گفته دکتر محمدرضا صفرینژاد جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری، اختلال نعوظ نوعی اختلال جنسی نسبتا شایع میباشد، بهطوری که یک پنجم آقایان را در طول زندگی گرفتار میکند. نخستین قدم در تشخیص این بیماری مطابقت آن با تعریف علمی است که متاسفانه اکثرا توسط پزشکان نادیده گرفته میشود.
ممکن است فردی انتظارات خاصی از خودش داشته باشد یا به اشتباه فکر کند بیمار است، اما در اصل پزشک باید تشخیص دهد آیا بیماری وجود دارد یا نه.
باید بدانید اگر مردی در بیش از ۵۰ درصد موارد روابط زناشویی در به دست آوردن نعوظ یا در حفظ آن تا پایان رابطه زناشویی مشکل داشته باشد، مبتلا به اختلال نعوظ است. با این حساب اگر مردی برخی مواقع در به دست آوردن نعوظ مشکل دارد، بیمار نیست و این در زندگی همه آقایان اتفاق میافتد، یعنی نباید این فرد را بیمار تلقی کرده و انواع و اقسام اقدامات پزشکی را انجام داد یا دارو تجویز کرد.
در این میان اگر مردی طبق تعریف دارای اختلال نعوظ باشد، باید به دقت بررسی و علت آن مشخص شود. در بسیاری از موارد اختلال نعوظ قابل درمان است و در تعدادی از موارد نیز این درمان نمیشود و باید به بیمار صراحتا گفته شود تا از هزینههای زیادی جلوگیری شود.
در مرحله بعدی، پس از این که ثابت شد طبق تعریف علمی مردی دارای اختلال نعوظ است، اولین قدم اثبات روانی بودن مشکل یا جسمی بودن آن است یعنی اختلال نعوظ به دو دسته بزرگ تقسیم میشود:
• روانی یا سایکوژنیک
• جسمی یا ارگانیک
از آنجا که تفاوت میان دو نوع اختلال نعوظ روانی یا جسمی اهمیت زیادی دارد، باید با استفاده از تست خاصی این کار انجام شود. برای فهمیندن نوع اختلال یک تست بسیار حساس به نام ریژی اسکن (RigiScan) با دقت بالای ۹۰ درصد وجود دارد.
در این تست یک الکترود حساس به آلت تناسلی بیمار متصل میشود و اطلاعات مهمی از چگونگی فرآیند نعوظ در یک مرد فراهم میکند. پس از این که مشخص شد اختلال نعوظ بیمار جنبه جسمی یا روانی دارد، بررسیهای بیشتری انجام و درمان موثر برای وی ارائه خواهد شد.
منبع: روزنامه جام جم