درمان و پیشگیری از بیماری سیفلیس
عامل این بیماری جنسی، میکروبی است که از طربق تماس جنسی و نیز از طریق مادر به جنین انتقال مییابد. ضایعات این بیماری آمیزشی بدون درمان بهبود مییابد اما پس از آن سایر دستگاههای بدن دچار عواقب وخیمی خواهند شد.
مراحل بیماری به ۳ دسته اولیه، ثانویه و دیررس تقسیم می شود.
بعد از تماس جنسی با فرد مبتلا ۱۰ تا ۹۰ روز طول میکشد تا زخم اولیه که معمولا تک میباشد و شانکر نامیده میشود در فرد پدید آید. شانکر بدون درد میباشد و علاوه بر ناحیه تناسلی در هر قسمت دیگری از بدن نیز ممکن است ایجاد شود. حاشیه زخم شانکر برجسته و سفت میباشد.
۶ تا ۹ هفته پس از شانکر، سیفلیس ثانویه پدید میآید. در این مرحله غدههای لنفاوی پوست و سطوح مخاطی درگیر میشوند.
در پوست لکههای برجسته یا همسطح با پوست و یا چرکی ایجاد میشود. این لکهها پررنگتر از پوست اطراف و قهوهای رنگ میباشند. از این لکهها میتوان میکروب سیفلیس را بدست آورد. برخی مواقع تورم حلق و لوزهها نیز دیده میشود. شخص مبتلا، احساس تب، کسالت، گلو درد، و درد مفاصل میکند. کاهش وزن و تورم غدد لنفاوی دیده میشود. این علائم ممکن است گذرا باشد یا برای ماهها باقی بماند. بعضی مواقع جای لکهها در پوست پررنگتر یا کمرنگتر باقی میماند. پس از ۲ سال ظاهرا بیماری دیگر علامتی ندارد و ممکن است سالها و حتی تا پایان عمر علامتی ظاهر نشود.
یک سوم از بیماران، درصورتی که درمان نشوند سیفلیس دیررس میگیرند که معمولا بعد از ۱ تا ۱۰ سال از علائم سیفلیس اولیه ایجاد میشود. در این مرحله پوست، سیستم قلبی و عروقی و سیستم اعصاب مرکزی و استخوانها و چشمها دچار علائم وحشتناکی میشوند.
برایی تشخیص این بیماری، آزمایش VDRL باید برای تمامی افراد مشکوک انجام شود. از نظر ایدز تمامی مبتلایان باید مورد آزمایش قرار گیرند. تمامی مبتلایان به ایدز نیز باید از نظر سیفلیس تحت آزمایش قرار گیرند.
روشهای پیشگیری :
– اجتناب از تماس های جنسی نامشروع با افراد آلوده
– استفاده از کاندوم
– ارجاع موارد مبتلا به مراکز بهداشتی درمانی و کنترل و درمان این افراد
– بررسی و آزمایش تمام شرکاء جنسی فرد آلوده
مبتلایان به ظهور اولین علائم باید بلافاصله به پزشک مراجعه نمایند تا تحت درمان مناسب قرار گیرند.
منبع: پایگاه تنظیم خانواده