علل ابتلا و درمان پرشنوایی
علل پرشنوایی :
هنوز علت خاصی برای پرشنوایی وجود ندارد ولی گفته می شود این بیماری با بعضی از بیماری های دیگر در ارتباط است اما گاهی مبتلایان به پرشنوایی بیماری یا مشکل دیگری ندارند. پرشنوایی با عوارض زیر همراه است.
- وزوز گوش: عدم شنوایی صداهایی مثل تلفن همراه یا منابع خارجی
- از دست دادن شنوایی:ممکن است گاهی اوقات مغز برای جبران پرشنوایی سیگنال هایی ایجاد کند که باعث کم شنوایی یا ناشنوایی شود.
- آسیب به مغز یا گوش:مثل ضربه به سر که باعث جراحی گوش، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، جرم گیری گوش ویا عفونت های مداوم گوش می شود.
- میگرن
- فلج بل:نوعی فلج صورت
- بیماری منیر: یک اختلال درداخل گوش که باعث احساس سرگیجه، وزوز گوش وکاهش شنوایی می شود.
- افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه(PTSD)
- بیماری آدیسون: یک اختلال کمیاب از غدد فوق کلیوی است که درآن تولید هورمون های مهم کاهش پیدا می کنند.
- اختلالات مغزی: مثل سندروم یا انواع اختلالات اوتیسمی
گاهی پرشنوایی می تواند تاثیر جانبی بعضی از داروها باشد. بنابراین قبل از مصرف دارو بروشور داخل بسته ی آن را مطالعه کنید.
درمان پرشنوایی
هنوز هیچ داروی خاص یا عملیاتی که بتواند پرشنواییگوش را درمان کند وجود ندارد اما درمان عواملی که ایجاد کننده ی پرشنوایی هستند ممکن است موثر واقع شود.
اگر هیچ علت واضحی برای پرشنوایی وجود نداشته باشد، متخصص برای کاهش حساسیت صدایی به شما توصیه می کند در محیط های شلوغ و پر سروصدا قرار بگیرید.
شنوایی شناسی
درمان های پرشنوایی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- رفتار درمانی شناختی (CBT):این روشبه شما کمک می کند صداهای مزاحم را بشناسید و آن ها را تغییر دهید تا پریشانی شما کاهش پیدا کندیادررفتار خود تغییراتی ایجاد کنید که علائم پرشنوایی شما را بهبود بخشند.
- مشاوره و آموزش:این کار از شما حمایت می کند و باعث می شودبیشتر درمورد پرشنوایی خود بدانید.
- صوت درمانی (حساسیت زدایی):در این روش از امواج صوتی برای درمان پرشنوایی استفاده می شودیا دستگاهی مثل سمعک درگوش قرارمی دهند.
- تغییر در شیوه زندگی: این روش تکنیک های یادگیری تمدد اعصاب مثلا گوش دادن به موسیقی های آرام بخش است.
مترجم/ آرزو گمرک چیان
منبع : www.nhs.uk
