دیابتی ها در خطر کاهش شنوایی
برخلاف مطالعات پیشین بررسی های جدید در هند، ژاپن و آمریکا نشان میدهد خطر ابتلا به کاهش شنوایی به ویژه کاهش شنوایی حسی–عصبی مربوط به گوش داخلی،در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با افراد طبیعی بیشتر است.
دیابت نوع ۲ در افراد با وزن بالا،تحرک پایین و با سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت و معمولا پس از ۴۰ سالگی شایع تر است.
کاهش شنوایی به ویژه در افراد کمتر از ۶۰ سال مطرح میشود که قند خون انها کنترل نشده است. در واقع ، دیابت کنترل نشده به عروق خونی کوچک بدن و حتی برخی اعصاب صدمه وارد کرده و از این طریق می تواند موجب آسیب گوش و کاهش شنوایی شود، زیرا این عروق خونی در تغذیه ساختارهای مرتبط با شنوایی نقش دارند.
در نتیجه این کاهش شنوایی و کاهش درک گفتار،تغییرات نا مطلوب در شیوه زندگی افراد رخ میدهد.فرد ممکن است به تدریج از حضور در اجتماع و فعالیت های روزمره اجتناب کند،به طور نمونه قرار ملاقات در یک رستوران با حضور در یک سخنرانی یا جلسات.
دیابتی ها در خطر کاهش شنوایی
از نشانه های ابتلا به کاهش شنوایی می توان به درخواست تکرار جملات و واژه ها،مشکل در دنبال کردن صحبت های بیش از دو نفر،مشکل شنیدن در محیط های پر سر و صدا گوش کردن به تلویزیون یا رادیو با درجه بالای صدا و صدای سوت با وزوز در گوش اشاره کرد.
چگونه می توان از کاهش شنوایی در افراد دیابتی پیشگیری کرد؟
کنترل قند خون،سیگار نکشیدن،حاضر نشدن در محیط های پر سرو صدا کنترل شنوایی سالانه و مراجعه به موقع به پزشک می تواند از ایجاد پیامد های روحی،اجتماعی و اقتصادی در دیابتی ها پیشگیری کند.
“مریض خونه”
