مطالعات محققان تایوانی نشان می دهد که احتمال ناشنوایی ناگهانی در افراد مبتلا به پوکی استخوان، دو برابر افرادی است که بیماری های استخوانی ندارند.

هنوز علت دقیق ناشنوایی ناگهانی مشخص نیست، ولی از بین هر پنج هزار آمریکایی، یک نفر در سال به این عارضه مبتلا می شود. ناشنوایی ناگهانی معمولا از یک گوش آغاز می شود.

به طور کلی چنین مشکلاتی که اغلب ناشنوایی حسی عصبی نامیده می شوند، به دنبال آسیب دیدگی گوش داخلی یا مسیرهای عصبی گوش به مغز بروز می کند.

بیماری های قلبی عروقی، فشار خون بالا، بیماری های کلیه و دیابت، از مهمترین عوامل خطر این بیماری محسوب می شوند. این مطالعه اولین باری است که پوکی استخوان را یکی از عوامل خطر ناشنوایی ناگهانی درنظر می گیرد.

مدیر این پروژه تحقیقاتی که مطالعات خود را بر روی بیماران آسیایی بررسی کرده می گوید : بسیاری از بیمارن مبتلا به پوکی استخوان، از مشکلات شنوایی شکایت دارند.

به نظر می رسد که پوکی استخوان و اختلالات شنوایی رابطه علت و معلولی دارند ولی دلیل آن مشخص نیست.

پوکی استخوان بیماری مربوط به استخوان ها است. در این بیماری اصطلاحا استخوان ها متخلخل می شوند. ساختار میکروسکوپی استخوان ها به صورت لانه زنبوری است. منافذ و خانه های استخوان پوک بسیار بزرگتر از استخوان سالم است. در این حالت استخوان ها به تدریج جرم و چگالی خود را از دست می دهند و بسیار حساس و شکننده می شوند.

متاسفانه این بیماری هیچ علامت اولیه ای ندارد و زمانی بروز می کند که یکی از استخوان ها ( معمولا استخوان لگن و مچ) می شکند؛ به همین دلیل به آن بیماری خاموش گفته می شود.

علل پوکی استخوان

استخوان ها از فیبرهای کلاژن و مواد معدنی تشکیل شده اند. از بدو تولد تا اوایل ۲۰ سالگی، سلول های استخوانی با جذب مواد مغذی و معدنی رشد می کنند و متراکم می شوند. معمولا اوج تراکم استخوان ها در ۲۰ سالگی است.

رشد و توسعه استخوان ها تا حدود ۲۵ سالگی ادامه دارد و پس از آن به ندرت کاهش می یابد. پس از ۴۵ سالگی و با افزایش سن، تراکم استخوان ها به تدریج کاهش می یابد و کلسیم لازم برای بدن از ذخیره استخوان ها تامین می شود.

کاهش تراکم استخوان ها با افزایش سن کاملا طبیعی است ولی برخی عوامل این فرآیند را تسریع می کند.

برخی از این علل عبارتند از :

-کم تحرکی

-عدم استفاده از مواد حاوی کلسیم

-کاهش ویتامین D در بدن

-ابتلا به بیماری های خاص مانند سرطان

-استفاده از داروهای استروئیدی

-یائسگی زودرس (کمتر از ۴۵ سال)

-استعمال دخانیات

-کاهش استروژن در بدن

-شرایط پزشکی خاص مانند پرکاری تیرویید، بیماری سلیاک، نارسایی مزمن کلیه، آرتریت روماتویید، بیماری های مزمن کبدی، دیابت نوع ۱

احتمال بروز پوکی استخوان در این افراد بیشتر است

-افرادی که در خانواده خود بیمار مبتلا به پوکی استخوان دارند

-افرادی با استخوان بندی متوسط و کوچک

-افرادی با نژاد آسیایی

-افرادی که سابقه زمین خوردن و شکستگی استخوان دارند

– افرادی که برای مدت زمان بیشتر از ۳ ماه از داروهای استروئیدی (کورتون) استفاده کرده اند

پیشگیری و درمان

گرچه علایم مختلفی در پیشرفت بیماری پوکی استخوان موثر هستند ولی می توان پیشرفت این بیماری را با چند راهکار ساده متوقف کرد. برخی از مهمترین روش های پیشگیری و توقف بیماری خاموش عبارتند از :

۱-تغذیه مناسب و استفاده از مواد حاوی کلسیم و ویتامین D

۲-ورزش، حداقل ۳۰ دقیقه پیاده روی تند در روز توصیه شده است

۳-استفاده از نور خورشید، این مورد باید با رعایت اصول یعنی استفاده از کلاه و دستکش و کرم ضد آفتاب انجام شود

۴-هورمن درمانی در زنان یائسه زیر نظر پزشک

۵-استفاده از مکمل های ویتامین D و کلسیم

نقش تغذیه در پیشگیری از پوکی استخوان

استخوان ها حداقل به هزار تا هزار و دویست میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. این میزان با افزایش سن و در زنان یائسه افزایش پیدا می کند. یک لیوان شیر ، ۵۰ گرم پنیر و یک کاسه ماست تقریبا معادل تمام نیاز بدن به کلسیم در روز است. سویا، بادام، اسفناج، انواع کلم، برگه زردآلو و انجیر خشک، منبع کلسیم هستند.

بدن برای جذب کلسیم به ویتامین D نیاز دارد. ویتامین D مورد نیاز از طریق خورشید، مواد غذایی حاوی ویتامین D و مکمل ها تامین می شود. شیر، حبوبات، ماهی و روغن ماهی، تخم مرغ، آب پرتقال، قارچ، انواع پنیرو خاویار حاوی ویتامین D هستند.

نتایج این تحقیقات در نشریه Clinical Endocrinology and Metabolism منتشر شده است.

منبع : ايرنا