خلاصه مراحل رشد جنين

تقريباً در تمام مراحل، جفت مسئول تبادلات بين مادر و جنين و انتقال اكسيژن و دى اكسيد كربن، مواد غذايى و مواد زائد است. به عبارتى جفت و فضاى بين پرزى نقش ريه، دستگاه گوارش و كليه را براى جنين ايفا مى كند. ارتباط مستقيمى بين خون جنين و خون مادر وجود ندارد و اين كار از طريق سلول هايى به نام سن سيتوتروفوبلاستها انجام مى گيرد. جفت در طول حاملگى به صورت فعال و يا غيرفعال به تعداد زيادى از مواد اجازه عبور داده و مقدار و ميزان انتقال آن ها را تنظيم مى كند. تعداد و اندازه سلول هاى جفت نقش مهمى را در تغذيه جنين ايفا مى كند. مايع آمنيون بالشتكى را براى جنين فراهم مى كند كه در ايمنى جنين، رشد عضلانى و اسكلتى و بلوغ ريه ها، كليه ها و دستگاه گوارش نقش دارد اما تأثير تغذيه اى كمى دارد. در زمان ترم حجم مايع آمنيوتيك بين ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سى سى است. رژيم غذايى مادر منشأ مواد مورد نياز جنين است. غذاى مصرفى توسط مادر ابتدا به شكل ذخيره اى در كبد، عضلات و بافت چربى مادر ذخيره شده و به طور مداوم و منظم نيازهاى انرژى مربوط به ترميم بافتى و رشد بافت هاى جديد و نيازهاى مادررا در دسترس قرار مى دهد. گلوكز مهم ترين ماده تغذيه اى مورد نياز براى رشد است. ريزمغذى هايى نظير يد، كلسيم، فسفر، و مس كه براى رشد و تكامل جنين از اهميت حياتى برخوردارند از طريق رژيم غذايى مادر به جنين C آهن، روى، ويتامين انتقال مى يابد. كمبود اين ريزمغذى ها مى تواند عوارضى نظير سقط جنين، ناهنجارى هاى مادرزادى، كم هوشى، كوتولگى و هيپوگوناديسم، اختلال رشد جنين و جفت را براى جنين ايجاد نمايد و يا مشكلاتى نظير پوكى استخوان، دردهاى عضلانى و استخوانى و كم خونى را براى مادر موجب شود. مراقبت هاى دوران باردارى به منظور اطمينان از تأمين نيازهاى غذايى جنين و مادر و با هدف حفظ سلامت هر دو انجام مى شود. يك شيوه ى قابل اتكا و در دسترس براى كسب اين اطمينان، اندازه گيرى وزن و تعيين الگوى وزن گيرى مادر در طى مراقبت هاى دوران باردارى است.