همه‌چیز درباره IVF
نزدیک به ۱۰-۱۵ درصد زوج‌ها نابارور هستند و در بیشتر موارد نیاز است از روش‌های کمک باروری -که در اصطلاح علمی به آن‌ها (Assisted Reproductive Techniques)ART می‌گویند– استفاده شود. روش‌های کمک باروری گونه‌های بسیار زیاد دارند که از بسیار ساده آغاز و به بسیار پیچیده ختم می‌شوند. باید دانست که هر زوجی نیازهای ویژه به خودشان رادارند و باید روش درخور همان زوج را به آن‌ها پیشنهاد کرد.
IVF مانند IUI یکی از روش‌های کمک باروری (ART) است. برخلاف آی یو آی (IUI) که در آن اسپرم‌های مرد به دست لوله‌ای درون رحم خانم می‌شوند، در آی وی اف (IVF) تخمک بانو با اسپرم مرد در بیرون از بدن، در پیرامون آزمایشگاه باهم آمیزش می‌شوند و پس از باروری، جنین حاصله در درون رحم خانم گذاشته می‌شود. از زمان زایش نخستین نوزاد با به کارگیری روش درمانی IVF در سال ۱۹۷۸، این روش درمانی، امید نوینی برای زوج‌های نابارور به وجود آورده است. IVF کوتاه شده اصطلاح In Vitro Fertilization یا لقاح خارج رحمی است.
در تمام مواردی که شرایط رسیدن اسپرم به تخمک در رحم فراهم نباشد مانند بسته بودن لوله‌های رحمی، چسبندگی‌های سوراخ لگنی، شمار کم اسپرم و تحرک پایین اسپرم از روش IVF استفاده می‌شود. میزان پیروزی IVF برای هر جابجایی جنین در مراکز درمان ناباروری، بر پایه شرایط آزمایشگاه رویان‌شناسی و دقت متخصصین زنان درروند درمان، همچنین وضعیت اسپرم و تخمک و سن زن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. با توجه به شرایط گوناگون، میزان پیروزی در هر بار انجام عمل جابجایی رویان گوناگون است و بیشتر بین ۳۰–۴۰ درصد می‌باشد.
