نحوه برخورد با کودکان پرخاشگر دو تا سه ساله
به چه علت کودکان ۲ساله پرخاشگر میشوند؟
شما در حال تماشای فرشته کوچکتان در پارک بازی هستید و فکر میکنید داشتن او چه نعمت بزرگی است. ناگهان او دست کوچک خودش را عقب میبرد و توی بینی بچه ی دیگری میکوبد! شاید برای شما (و بقیه والدین توی پارک بازی) خیلی شوک کننده باشد، اما تهاجم بخش طبیعی رشد کودک است. مهارتهای ابتدایی زبان، تمایلهای وحشی مستقل شدن، و نیروی آنی کودکان، این سن را کاندیدهای ابتدایی برای کنش فیزیکی میکند . نادین بلاک مدیر اجرایی موسسه Effective Discipline میگوید: درجه ای از زدن و گاز گرفتن کاملا نرمال است چون کودکان دو ساله بسیار بر “من” و “مال من” تمرکز میکنند.
پس وقتی رفتار بچه دو ساله شما ممکن است شما را خجالت زده و نگران کند و قطعا درست نیست که به بچه های دیگر صدمه بزند، به معنای این نیست که شما یک بچه قلدر بار آورده اید. با آرامش اجازه دهید کوچولوی شما بفهمد که رفتار تهاجمی فایده ندارد و راه های دیگری به او نشان دهید که بتواند احساساتش را بروز دهد. میتوانید به او کمک کنید که خودش را کنترل کند و با دیگران کنار بیاید.
.
راه های مقابله با پرخاشگری کودکان
.
به دنبالش بروید
اگه بچه ۲ساله شما توی زمین بازی وارد اتاق توپ شده و ناگهان شروع میکند به پرتاب توپها سمت بقیه بچه ها، ببریدش بیرون. با او بنشینید و بازی بقیه بچه ها را نگاه کنید و توضیح دهید وقتی میتواند برگردد داخل که بدون صدمه زدن به بقیه مشغول تفریح شود. مهم نیست چقدر از او عصبانی هستید سعی کنید سرش داد نزنید، کتک نزنید و به او نگویید بچه بدی است. این کار بجای اینکه وادارش کند رفتارش را عوض کند، به آسانی به او یاد میدهد که تهاجم زبانی و فیزیکی همان کاری است که او باید وقت عصبانیت انجام دهد، در عوض به او نشان دهید که کنترل کردن اعصابش اولین کمک برای مدیریت خودش است.
به سرعت نسبت به رفتارش عکس العمل نشان دهید
وقتی بچه تهاجمی میشود سعی کنید سریعا پاسخ دهید . شاید صبر کنید تا وقتی ۳بار برادرش را زد بگویید: کافیه! (مخصوصا وقتی همین یک ساعت قبل ده بار او را شماتت کرده اید) حتی اگر اینطور بود باز هم بهتر است سریعا وقتی کار اشتباهی میکند متوجه شود.
از آن وضعیت برای مدت کوتاهی بیرونش کنید. برای یک بچه ۲ساله حتی چند ثانیه هم کافی است، باید رفتارش با نتیجه ای همراه شود و بفهمد اگر بزند و گاز بگیرد برخی تفریحات را از دست میدهد.
.
در مورد رفتارش با او صحبت کنید و اتفاق رخ داده را مرور کنید
بعد ازینکه کودکتان را کنار کشیدید کمی صبر کنید تا او آرام شود بعد با آرامش و صبر آنچه که اتفاق افتاده مرور کنید. از او بپرسید آیا میداند چرا از کوره در رفته (عزیزم میدونی چرا انقد از دوستت عصبانی میشی؟) بگویید کاملا طبیعی است گاهی عصبی شود اما درست نیست بزند، لگد پرت کند و گاز بگیرد . بچه ۲ساله تان را تشویق کنید تا راه بهتری برای بروز عصبانیت پیدا کند پاسخهای خوب مناسب با سن برای پاسخ خشم او ضربه زدن به توپ و مشت زدن به بالشت و کمک خواستن از بزرگترهاست یا وقتی عصبی است بدون داد زدن به همبازی اش بگوید عصبانی است میتوانید به بچه تان کمک کنید احساساتش را با کتاب خواندن حول یک موضوع درک کند: کتاب “من خیلی عصبی ام” از هریس نیکول هلاندر را امتحان کنید.
یک برنامه قاطع برای خود داشته باشید
تا جایی که ممکن است به رفتارهای تهاجمی هر دفعه به شکل یکسانی پاسخ دهید. هرچقدر بیشتر قابل پیش بینی باشید (خب دوباره دوستت رو گاز میگیری یعنی یه بار دیگه میری بیرون) زودتر مدلی ایجاد میکنید که بچه شما آن را تشخیص میدهد و انتظار میکشد. حتی اگر کاری کند که شما را جلوی بقیه تحقیر کند باز هم به همان برنامه ادامه دهید اغلب والدین وضع شما را درک میکنند چون همه ما قبلا این را تجربه کردیم.
برای کمک گرفتن از مشاور نترسید
برخی مواقع تهاجم بچه نیازمند دخالت بیشتری از والدین است. اگر بچه ۲ساله تهاجمی تر به نظر میرسد اگر عموما بقیه بچه ها را میزند و دعوا میکند یا اگر تلاشهای شما نتیجه ای ندارد باید با یک روانشناس کودک صحبت کنید. به یاد داشته باشید بچه تان هنوز خیلی کوچک است و با راهنمایی و صبر زیاد اوضاع مثل سابق خواهد شد.
.
زمان تلویزیون تماشا کردن را کم کنید
کارتونهای به ظاهر مظلوم و بچه های ظاهرا معصوم اغلب مملو از فریاد و تهدید و ضربه و زدن هستند پس برنامه ها را برای دو ساله ها کنترل کنید یعنی همراه او آنها را تماشا کنید مخصوصا اگر او مستعد تهاجم است.
درمورد اتفاق هایی که مورد تاییدتان نیست با او صحبت کنید
دیدی چطور اون خرس یه خرس دیگه رو هل داد تا چیزی که میخواد بدست بیاره؟ کار خوبی نبود بود؟ (آکادمی آمریکایی کودکان پیشنهاد میدهد بچه های ۲ساله و کوچکتر بیشتر از یکی ۲ساعت در روز تلوزیون نبینند / به این دلیل میتوانید دفعه بعد این برنامه تلوزیون را رها کنید) ممکن است ببینید بچه تان وقتی فرصتی برای مصرف انرزی اش ندارد تهاجمی تر میشود پس زمان بازی بدون برنامهء زیادی فراهم کنید ، مخصوصا بیرون از خانه، تا انرزی اش تخلیه شود .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
منبع : نی نی کده
