پیشگیری

• زنانی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پستان را دارند (مانند افرادی که با جهش BRCA1 یا BRCA2 روبرو هستند) ، برداشتن پستان  به منظور پیشگیری مورد توجه قرار می گیرد. این عمل منجر به کاهش ۹۵%‌ خطر ابتلا به سرطان پستان می گردد. همچنین در این افراد برداشتن تخمدان به منظور پیشگیری و کاهش سرطان تخمدان و پستان ، ممکن است مورد توجه قرار گیرد.
• همچنین برای زنانی که  در بالاترین ریسک  ابتلا به سرطان پستان هستند ممکن است داروی شیمیایی به منظور پیشگیری (استفاده از دارو جهت کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان ) استفاده  شود.دو دارو به نام تاموکسی فن   و رالوکسی فن  جهت کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان تایید شده است. این داروها به عنوان “تعدیل کننده گیرنده های انتخابی استروژن” نامیده می شوند . “تعدیل کننده گیرنده های انتخابی استروژن”، دارویی است که گیرنده های استروژن را در بافتهای خاص ( نه سایر بافتها)  بلوک می‌کند. تاموکسی فن در زنان یائسه و همچنین  زنانی که یائسه نشده اند  قابل مصرف می باشد  درحالیکه  رالوکسی فن تنها برای زنان یائسه تایید شده است هر کدام از این داروها عوارض جانیی متفاوتی  دارند : در این مورد شما باید با پزشک مشورت کنید .برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروهایی که خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهند به لینک مراجعه کنید.
•  همچنین از سایر روش ها  برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، می توان  موارد زیر را نام برد:فعالیت بدنی منظم ، حفظ  وزن مناسب و محدود کردن مصرف نوشیدنی های الکلی . اطلاعات بیشتری در زمینه تاثیر تغییرات سبک زندگی در پیشگیری از سرطان مطالعه کنید.
  چندین ابزار جهت ارزیابی خطر ابتلا به سرطان پستان وجود دارد که به زنان کمک می کند شانس ابتلا به سرطان پستان را  تخمین بزنند. براساس مطالعات انجام شده بهترین مدل ، مدل گیل  می‌باشد. پس از ورود اطلاعات فردی و خانوادگی ،  این ابزار میزان بقاء ۵ ساله و طول عمر خطر ابتلا به سرطان پستان مهاجم را تخمین می زند.
• از آنجاییکه این ابزار فقط اطلاعات اعضای خانواده درجه یک (مادر ، خواهر )را از نظر سابقه سرطان پستان  مورد توجه قرار داده  و سن زمان تشخیص سرطان را در  برنمی گیرد . لذا این ابزار برای  برآورد کردن خطر ابتلا سرطان، در زنانی که سابقه خانوادگی قوی ندارند مناسب است.
  در زنان انجام ماموگرافی منظم و معاینه بالینی پستان به تشخیص علائم اولیه سرطان پستان کمک می‌کند. همچنین آگاهی  بیشتر آنان نسبت به این عضو وانجام صحیح معاینات فردی، از جهت وجود توده یا تغییرات احتمالی می تواند بسیار موثر باشد.