بیماری نشانگان گیلن باره
شرح بیماری
ناشنوایی و اختلال در شنوایی از کاهش توانایی یا ناتوانی کامل در شنیدن می باشد. ناشنوایی می‌تواند به علت مشکل در استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی که صدا را انتقال می‌دهند یا مشکل در شاخه‌های عصب‌هشتم مغزی که صدا را به مغز انتقال می‌دهند باشد. بنابراین به طور کلی دو نوع ناشنوایی وجود دارد:
- ناشنوایی انتقالی ، که در آن استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی تخریب می‌شوند و صدا را انتقال نمی‌دهند (تواسکلروز).
- ناشنوایی حسی ـ عصبی ، که در آن عصب هشتم مغزی (عصب شنوایی) اغلب به دلایل ناشناخته آسیب می‌بینید.ناشنوایی مختلط، شامل هر دو نوع ناشنوایی انتقالی و حسی ـ عصبی میباشد.
علایم شایع
- وزوز گوش، سرگیجه، درد
- بلند کردن صدای رادیو یا تلویزیون
- در شیرخوار:پاسخ ندادن به صداهای محیط، خصوصاً صداهایی که قاعدتاً باید شیرخوار را از جا بپرانند.
- در افراد مسن: مشکل داشتن در افتراق (گوش دادن انتخابی به) صداهای محیط اطراف
علل
- مادرزادی در اثر توارث ژنتیکی غالب یا مغلوب
- اختلالات رگ‌های خونی ، از جمله بالا بودن فشارخون
- عفونت‌های مزمن گوش میانی یا گسترش عفونت به گوش داخلی
- تولید موم گوش به مقدار زیاد
- صدمه به سر
- تومور
- اختلالات انعقاد خون
- لخته‌های خونی که به رگ‌های کوچک تغذیه‌کننده عصب شنوایی می‌روند.
- مولتیپل اسکلروز (ام.اس)
- سیفلیس
- عفونت ویروسی مثل اوریون
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای ۸۵ دسی‌بل یا قوی‌تر
- بالا رفتن سن. اکثر افراد بالای ۶۵ سال در شنیدن صداهای زیر (با فرکانس بالا) مشکل دارند.
عوامل افزایش دهنده خطر گیلن باره
- سابقه خانوادگی ناشنوایی مادرزادی یا اکتسابی
- مصرف داروهایی مثل ضد التهاب‌های غیراستروییدی، سیس پلاتین ، اریترومایسین‌ها،توبرامایسین ، استرپتومایسین ، کینین ، فوروسماید ، اسید اتاکرینیک ،جنتامایسین ، یا دوزهای بالای آسپیرین، و سایر داروها
- افرادی که در مشاغلی مشغول به کار هستند یا تفریحاتی دارند که سطح صدا در آنها بالا است، مثل نواختن موسیقی‌های سنگین یا کارگرانی که با مته‌های بادی قوی آسفالت خیابان را می‌کنند.
پیشگیری گیلن باره
- از مصرف طولانی‌مدت یا مصرف مقادیر بالاتر از دوزهای طبیعی داروهایی که باعث ناشنوایی می‌شوند خودداری کنید.
- در صورت وجود بیماری‌های زمینه‌ساز ناشنوایی، خصوصاً عفونت‌های گوش و مشکلات آلرژیک و تنفسی، به پزشک مراجعه کنید.
- از قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صدای بلند خودداری کنید. اگر چاره‌ای نیست، از محافظ‌های مناسب گوش استفاده نمایید.
عواقب مورد انتظار گیلن باره
- در بعضی از موارد ناشنوایی انتقالی را می‌توان با جراحی درمان نمود. ناشنوایی ناشی از قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صدای بلند گاهی با حذف صدا برطرف می‌شود. اما سایر انواع ناشنوایی معمولاً دایمی می باشند.
عوارض احتمالی گیلن باره
- تأخیر در کسب توانایی‌ها و مهارت‌های زبانی در کودکان
- ناشنوایی دایمی
- تأثیرات عاطفی ناشنوایی
اصول کلی
- شنوایی سنجی و آزمون‌های شنوایی با یک دیاپازون (آزمون رینه) برای تشخیص اختلالات شنوایی. با کمک این بررسی‌ها می‌توان شدت و الگوی هرگونه مشکل شنوایی و نوع ناشنوایی (انتقالی یا حسی ـ عصبی) را تعیین کرد.
- زبان علامتی با دست و مهارت‌های لب خوانی را فرا بگیرید.
- با انجام کارهای نسبتاً ساده مثل در آوردن موم گوش یا ترمیم پارگی پرده گوش ممکن است مشکل شنوایی برطرف شود.
- اگر ناشنوایی به داروها مربوط باشد، تغییر در دوزاژ با قطع مصرف دارو ممکن است کمک‌کننده باشد.
- گاهی جراحی برای ناشنوایی از نوع انتقالی اگر ناشنوایی دایمی یا ناتوان‌کننده باشد
- در صورت توصیه، از سمعک استفاده کنید و کار با آن را یاد بگیرید.
- در صورت لزوم، گفتار درمانی و بازتوانی گفتاری
- در صورت امکان، از وسایل مخصوص برای تلفن خود استفاده کنید.
- وسوسه گوشه‌گیری اجتماعی به خاطر مشکل شنوایی را از خود دور کنید. انزوا باعث بیشتر شدن مشکلات ارتباطی و سَرخوردگی می‌شود، و سازگاری را نیز مشکل‌تر می‌کند.
داروها گیلن باره
- آنتی‌بیوتیک‌ها، اگر عفونت داشته باشد.
- داروهای دکونژستان برای سایر عفونت‌های گوش.
- درمان استرویید برای ناشنوایی حسی ـ عصبی ناگهانی و بدون علت مشخص.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیتی برای آن وجود ندارد.
رژیم غذایی
- رژیم خاصی توصیه نمی‌شود.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
