تامین هزینه های دارویی نیاز به سرمایه گذاری بیشتر دارد

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اهمیت دارو در حوزه سلامت، گفت: هزینه های دارو موجب کاهش نیاز به اقامت بیمارستانی می شود بنابراین نه تنها هزینه های دارویی نیاز به کاهش ندارد بلکه باید سرمایه گذاری بیشتری در این حوزه صورت گیرد.

حسین شعبانی نژاد روز پنج شنبه در نخستین نشست تخصصی بررسی بیمه گذاری دارو در ایران افزود: ممکن است هزینه های دارویی، بخش عمده ای از هزینه های نظام سلامت را در بربگیرد اما نمی توان درباره آن قضاوت خوب یا بد کرد؛ داروها اثرات مخرب بیماری را کاهش داده و موجب بهبود عملکرد اقتصادی فرد می شوند.

وی با اشاره به اینکه یک سوم هزینه های دارویی توسط دولت پرداخت می شود، ادامه داد: اهمیت دارو در نظام سلامت از دو بعد کارایی و عدالت مورد توجه قرار دارد؛ عدالت در نظام سلامت به آن معنا است که امکان دسترسی عادلانه به خدمات سلامت و دارویی فراهم شود.

به گفته استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ، یکی از معیارهای عدالت در نظام سلامت این است که افراد تا چه میزان در نظام سلامت، پرداخت های مستقیم دارند .

شعبانی نژاد با اشاره به تاثیر تجمیع منابع نظام سلامت بر عدالت در سلامت گفت: هرچه از پرداخت های مستقیم هزینه های سلامت و هزینه های کمرشکن درمانی کم شود به همان میزان میزان دسترسی به عدالت سلامت بیشتر می شود.

وی افزود: میزان پرداخت های مستقیم هزینه های سلامت در کشورهای توسعه یافته حدود سه درصد و در جمعیت روستایی آنان ۷٫۵ درصد تعیین شده است.

شعبانی نژاد ادامه داد: طبق مطالعه ای، میزان پرداخت های مستقیم هزینه های سلامت در بیماران بستری کشور ۱۵٫۵ درصد برآورد شده که البته در این مطالعه فقط بیمارانی که از بیمارستان ترخیص شده اند ، مورد بررسی قرار گرفته اند.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: صنعت دارو به عنوان یک صنعت فعال داروی محصول اقتصادی می تواند مورد توجه قرار گیرد ؛ دسترسی به داروی ایمن نیازمند زنجیره عرضه خوب است.

شعبانی نژاد افزود: نظام سلامت و دارو با محدودیت هایی روبرو است زیرا دارو متفاوت از سایر کالاهای اقتصادی می باشد.

وی ادامه داد: سرانه دارویی در ایران در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بسیار پایین تر است به طوریکه سرانه دارویی ایران، سالانه بالغ بر یکصد دلار تخمین زده می شود اما همین رقم در کشورهای توسعه یافته به چهار هزار دلار می رسد.

وی اضافه کرد: اگر بتوانیم نظام بازپرداخت دارویی را به درستی تعریف کنیم آنگاه به سیاست های تعیین شده دارویی ، دست خواهیم یافت.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران در تعریف نظام بازپرداخت دارویی، گفت: این نظام، یک نظام سیاستی است که چه دارویی را تحت شمول بیمه قرار دهد و چه دارویی در فهرست بیمه نباشد ؛ در ایران نیز معیارهایی تعریف شده تا یک دارو در فهرست بیمه باشد یا نباشد.

شعبانی نژاد، ایمنی، کارآیی و اثربخشی دارو را سه معیار کلی ارزشیابی بازپرداخت دارویی عنوان کرد و افزود: علاوه براین معیارها، اثربخشی اقتصادی نیز به عنوان معیار ورود دارو به بازار در بسیاری از کشورها، مطرح است.

وی ادامه داد: شاخص عدالت نیز می تواند در ورود دارو به فهرست بیمه ای مورد توجه قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: براساس بررسی های انجام شده، هزینه اثربخشی ، ژنریک یا برند بودن، داشتن راهنمای بالینی مصرف ، قیمت ، کشورهای مصرف کننده دارو و پوشش بیمه ای دارو در دیگر کشور از جمله معیارها برای قرار گرفتن یک دارو در فهرست بیمه ای کشور به شمار می رود.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: معیارهایی برای خروج یک دارو از فهرست دارویی کشور ، مانند داشتن عوارض جانبی شدید و قیمت های نامتعارف وجود دارد.

شعبانی نژاد در ادامه به مقایسه نظام بازپرداخت دارویی ایران با کشورهای دیگر پرداخت و گفت: به طورکلی از بعد کارآیی و پایداری ، نگاه تحلیلی کافی به شاخص های تعریف شده ورود یک دارو به حوزه بیمه وجود ندارد به طور مثال در کشور فرانسه علاوه بر معیارهای ایمنی و اثربخشی یک دارو برای بیمه شدن ، معیار شدت بیماری ها نیز درنظر گرفته شده است.

وی افزود: در ایران نیز گروه های اجرایی، نقش تعیین کننده ای در ورود یا خروج دارو در فهرست بیمه ای دارند.

وی تصریح کرد: در ایران، رویکرد حمایت دولت از داروهای اقشار آسیب پذیر ، چندان مشخص و هدفمند نیست؛ به طورکلی ضعف تمام کشورها در نظام بازپرداخت دارویی این است که شفافیتی در میزان اهمیت معیارها وجود ندارد و کلی گویی شده است به عنوان مثال در ایران تعریف کیفیت زندگی، روند شفاف و مشخصی ندارد.

وی تاکید کرد: پایداری نظام بازپرداخت دارویی باید با توجه به رشد هزینه های سلامت مورد توجه بوده و شفافیت های لازم در این زمینه ایجاد شود.

منبع : ايرنا