دلیل جیغ کشیدن کودکانمان چیست
دلیل های زیادی می تواند برای این رفتار کودکان وجود داشته باشد، دلایلی که گاه گاهی شاید خیلی عجیب به نظر برسند. اطمینان باشید اولین جیغ کشیدن‌ها از روی عمد و برای آزار و اذیت شما نیست، زیرا با جیغ کشیدن کودک تنها سعی دارد قدرت صدایش را کشف کند وبنگرد چه کارهایی می‌تواند با آن انجام دهد یا شاید گاهی از این راه خوشحالی و شادی‌اش را ابراز کند. زمانی که کودک جیغ می‌کشد طنین صدایش او را به وجد می‌آورد، نخستین صداهایی که نوزادتان تولید کرده را به یاد بیاورید، زمانی که کودک برای اولین بار جیغ می زند از صدایش به وجد میآید و در پی آن به عکس‌العمل شما توجه می‌کند. جیغ زدنها می‌تواند بسته به سن کودک طبیعی یا غیرطبیعی باشد و رفتار و عکس‌العمل شما در شکل‌گیری صحیح یا ناصحیح این رفتار تعیین کننده است. در حقیقت این همان چیزی است که کودک می‌خواهد: «توجه بیشتر، حالا به هر نحوی.» اصولا او از عصبانیت شما متوجه می‌شود که این رفتار بهترین راه برای جلب نظر شماست و از این راه می‌گوید: «نگاه کن، من هم هستم.» رفته رفته جیغ زدن ها برای ارتباط و رسیدن به آنچه می‌خواهد به صورت عادت در میآید و اگر حتی یک بار برای کوتاه کردن صدایش به خواسته او تن بدهید، او در فریاد زدن مصمم‌تر خواهد شد.
چه کاری را باید انجام داد؟
فریاد زدن متقابل کاری از او پیش نمی‌برد بلکه این پیغام را به کودک می‌دهد که هر کس صدایش بلند‌تر باشد، پیروز میدان خواهد بود. قبل از هر اقدامی وضعیت رشدی کودک خود را در نظر بگیرید. تا قبل از ۱۸ ماهگی که کودک به خوبی قادر به بیان کلمات نیست جیغ زدن‌های‌گاه به‌گاه برای بیان احساسات یا به عنوان شیوه‌ای ارتباطی امری طبیعی است. باید صبور باشید و به شوخی یا جدی جیغ زدن‌های فرزندتان را تقویت نکنید. جیغ زدن‌های کودک را تحلیل کنید و ببینید کودک شما در چه زمانی، به چه دلیل و به چه اندازه جیغ می‌کشد، با رفع این موقعیت‌ها جیغ زدن‌های او را به حداقل برسانید تا کم‌کم این رفتار از سرش بیفتد. مهارت‌های ارتباطی خود را با کودک‌تان افزایش دهید، وقت بیشتری با کودک بگذرانید و او را سرگرم کرده و به او یاد بدهید با استفاده از کلمات ساده خواسته‌هایش را بیان کند تا در برابر ناتوانی شما از فهمیدن آنچه می‌خواهد، مجبور به جیغ کشیدن نباشد. جیغ‌های‌گاه‌به‌گاه و اتفاقی او را نادیده بگیرید و قراری با او بگذارید، وقتی او جیغ می‌کشد گوش‌تان درد گرفته و دیگر صدایش را نمی‌شنوید! جیغ زدن را دراو تقویت نکنید و مقابل جیغ‌هایش تسلیم نشوید، چون تنها یک بار تسلیم شدن کافی است تا او بفهمد هر چه بیشتر جیغ بزند وضعیت به نفع او به پایان می‌رسد. به خواسته‌های معقول او اهمیت بدهید تا فرق خواسته‌های بجا و نابجا را درک کند. برای کم کردن جیغ کشیدن‌ها در مکان‌های عمومی می‌توانید یک بازی ابداع کنید، در خانه بازی جیغ و پچ پچ را با هیجان هر چه بیشتر با او تمرین کنید، به این صورت که گاهی در خلال بازی به او اجازه بدهید بلند حرف بزند و بعد با یک «استپ» و «حالا پچ پچ» از او بخواهید تا با صدای خیلی آرام حرف بزند. وقتی به این بازی عادت کرد شما می‌توانید از عبارت «حالا پچ پچ» در مکان‌های عمومی و زمانی‌که نزدیک به جیغ زدن است استفاده کنید. او که لذت بازی خانه را به یاد دارد حتما صدایش را کوتاه خواهد کرد و با شما همراهی می‌کند. بازی دیگر، صدای حیوانات است. مثلا بگویید «اوه الان صدات مثل یه بچه شیر شده، بذار ببینم می‌تونی مثل یه گربه کوچولو حرف بزنی؟» اگر همچنان کودک شما جیغ می‌کشد بهتر است به او اعتنا نکنید یا چشم در چشم او بدوزید و بگویید «وقتی جیغ می‌زنی منظورت را نمی‌فهمم، می‌شه بگی صدای عادی‌ات کجا رفته؟» و اگر نتوانست منظورش را بیان کند، سعی کنید خودتان حدس بزنید که چه چیزی می‌خواهد؛ مثلا «شکلات می‌خوای؟ شکلات رو می‌تونی بعد غذا بخوری، ولی الان برات یه اسنک خوشمزه میارم!»
تلاش کنید به هر نحوی صدایش را پایین بیاورید. صبور باشید، حواسش را پرت کنید یا اگر خواسته نامعقولی دارد انتخاب دیگری به او بدهید.
