مکیدن پستانک و انگشتان دست
پستانک ابزار پلاستیکی یا سیلیکونی است مانند نوک پستان مادر که برای آرام کردن کودکانی که نیاز به مکیدن و آرام شدن دارند، به کار می‌رود. پستانک دو گونه است:
۱- پستانکی که سر آن مانند پستان مادر گرد است.
۲- پستانکی که سر آن پهن است (پستانک ارتوپدیک)
آیا دادن پستانک به نوزاد و شیرخوار سودمند است و زیانی ندارد؟
۱- برخی از نوزادان و شیرخواران سرشتی ناآرام دارند، یعنی کودک شیر ک در بغل مادر یا در گهواره پسندیده آرمیده است، ولی ناآرام است و نق می‌زند. این کودکان نیاز بیشتری به مکیدن دارند. اگر به این کودکان پستانک داده شود، آن را مک می‌زنند و به خواب می‌روند.
۲- برخی از کودکان در سه‌ماهه نخست زایششان دچار دردهای قولنجی شکمی هستند، اگر به چنین کودکانی پستانک داده شود آرام‌تر خواهند بود.
۳- مرگ ناگهانی کودکان در شب، برخی از کودکان به گونه ناگهانی در شب دچار مرگ ناگهانی می‌شوند. مطالات نشان داده است، مکیدن پستانک در شب مایه کم شدن بیم مرگ کودکان در شب می‌شود.
باید آگاهی داشت، مکیدن انگشت شست بهتر از مکیدن پستانک است، زیرا دست کودک همیشه در اختیار اوست و کمتر آلوده می‌گردد و کمتر مایه آلودگی دهان او می‌شود. برتری دیگر این است که در نیمه‌شب هنگامی‌که پستانک از دهان کودک بیرون می‌گردد، او گریه می‌کند تا مادر به سراغ او رفته و پستانک را دردهان کودک بگذارد، ولی کودکی که انگشت خود را می‌مکدد. خود انگشت خود را به دهانش می‌گذاردد. مادران نباید از مکیدن انگشت یا دست کودک خود نگران باشند، اگر او با این کار آرامش می‌یابد، نباید دست او را از دهانش بیرون بیاورندد.
زیان‌های دادن پستانک به نوزاد و شیرخوار:
۱- پریشانی در مکیدن پستان مادر: اگر به نوزاد در روزهای نخست زایش، پستانک داده شود، مایه می‌شود که نوزاد کمتر به پستان مادر مک بزند و خوراک با شیر مادر دچار پیچیدگی گردد؛ بنابراین در روزهای نخست پس از زایش نباید به نوزاد پستانک داده شود.
۲- پریشانی در خواب مادر: برخی از کودکان که خو به مکیدن پستانک دارند، ممکن است که در شب پستانک از دهانشان خارج شود و به‌دفعات گریه کنند و مادر را بیدار کنند.
۳- چرک کردن گوش میانی: گرچه چرک کردن گوش میانی در ۶ ماه نخست زایش کمتر اتفاق می‌افتد، ولی امکان پیدایش این چرک کردن در کودکانی که پستانک می‌مکند بیشتر است.
۴- مکیدن پستانک در بلند مدت باعث ویرانی دندان‌ها و آرواره می‌شود: مکیدن پستانک یا انگشتان در سال نخست زایش مشکل فراوانی به وجود نمی‌آورد. مجمع علمی کودکان آمریکا (American Academy of Pediatric Dentistry) معتقد است اگر پستانک بد از سن یک‌سالگی ادامه یابد، از روی فشاری که به لثه‌ها وارد می‌شود انجام پذیر است موجب روی‌هم قرار نگرفتن دندان‌ها، کم شدن کمان آرواره و به وجود آمدن فاصله میان دو دندان بالایی گردد.
بنابراین، مادر باید کوشش کند عادت مکیدن پستانک، شست و شیشه شیر خوری پستانک دار را پس از یک‌سالگی قطع کند، یعنی پستانک را در روزبه کودک ندهد، به‌گونه‌ای که در ۱۸ ماهگی به‌درستی قطع‌شده باشد. مادر باید سر پستانک و پستانک سر شیشه شیر خوری را با قیچی بچیند، در این صورت کودک توانا نخواهد بود به پستانک مک بزند و به‌جای پستانک و شیشه شیر خوری هنگام خواب کودک را در آغوش پرمهر و دوستی خود قرار دهد، او را نوازش کند و برای او لالایی بخواند تا کودک به خواب رود و پستانک را ترک کند.
