با کودکی که به تنهایی نمی خوابد چه باید بکنیم؟
چالش: کودک به‌تنهایی نمی‌خوابد
اگر هر شب، در زمان خواب، کنار کودک خود حضورداشته باشید و پس از به خواب رفتن کودک او را ترک کنید، خوابیدن و جدایی از شما، برایش به یک معناست و تحمل این جدایی برایش بسیار دشوار می‌شود. بنابراین، باید زمان گران‌بهای خود را به او اختصاص داده و در کنارش بنشینید تا به خواب برود.
اگر هنگامی‌که بچه‌ها کوچک‌ترند، برای آسایش آنان هنگام خواب در کنارشان بمانید، به‌محض اینکه بزرگ‌تر می‌شوند، از این موضوع برای کنترل و چیرگی بر شما استفاده خواهند کرد.
کودکان یاد می‌گیرند که زمان جدایی از شما را هنگام خواب بیشتر و بیشتر به تعویق بیندازند. آگاه باشید، اگرچه بچه‌هایی که تا به امروز هیچ‌گاه بدون حضور پدر و مادر نخوابیده‌اند، می‌توانند یاد بگیرند که به‌تنهایی بخوابند.
راهکار: جدا کردن وابستگی کودک به دیگران برای خواب
در این روش شما کم‌کم وابستگی کودک به دیگران را برای خوابیدن، کاهش می‌دهید تا یاد بگیرد خودش به‌تنهایی بخوابد.
پس‌ازآنکه بچه را در رختخوابش قراردادید، او را در آغوش بگیرید، ببوسید، به او بگویید که زمان خواب است و بعد نزدیک تخت، روی زمین بنشینید ولی به‌هیچ‌وجه با او به رختخواب نروید یا لب‌تخت ننشینید.
چهره خود را سمت کودک نگیرید زیرا اگر به چشم‌های شما نگاه کند، گفتگو را آغاز خواهد کرد. به او یادآور شوید که زمان خواب است، بنابراین باید چشم‌هایش را ببندد.
از خاموش بودن چراغ‌ها و باز بودن در اتاق‌خواب کودک مطمئن شوید.
در خاموشی بنشینید، گونه‌ای که چهره‌تان به‌طرف او نباشد و منتظر بمانید تا خوابش ببرد. اگر بچه خواست با شما گفتگو کند، تنها بگویید: بخواب!
هر شب همین کار را تکرار نمایید ولی کمی دورتر از تخت بنشینید تا آنکه به بیرون اتاق و پشت درباز برسید.
کودک چندی پس از تکرار عمل نشستن شما پشت درباز اتاق‌خواب، فرامی‌گیرد که به‌تنهایی بخوابد. برای جا انداختن این موضوع باید اندکی زمان صرف کنید ولی بدین‌سان عادت زیان باری را که انجام‌پذیر است سال‌ها ادامه پیدا کند، تغییر داده‌اید.
