لکنت زبان در کودکان

انسان از طریق تکلم مقاصد خود را به دیگران می فهماند و از اهداف اطرافیان آگاه می شود کودک پس از آنکه اولین کلمات را بر زبان می آورد سن ۱۸ تا ۲۴ ماهگی اولین جمله ساده را می سازد و با اطرافیان ارتباط کلامی برقرار می کند . لکنت زبان در سنین ۲ تا ۵ ساکگی آغاز می شود و ۱% افراد را در بر می گیرد که پسران بیشتر از دختران است .
لکنت زبان نوعی اختلال دائمی و موقتی تکلم است که بصورت تکرار، مکث های طولانی و ممتد گویی صداها، سیلاب ها یا کلمات برزو می کند و به علت وجود تشنج عضلانی، کودک از تولید صداها بطور عادی عاجز است و آنها را بطور غیر طبیعی و نامناسب ادا می کند .

شدت لکنت زبان در افراد متفاوت و به دو صورت می باشد :

۱- فرد مجبور است که در کلمه حرف اول را با سرغت و تشنج چندین بار تکرار کند مثل انار- ا-ا-ا-انار

۲-حالت تونیکی: فرد بر اثر انقباض حرکتی دستگاه گویایی برای تلفظ یک کلمه چند ثانیه دوچار وقفه می شودو به خود فشار می-آوردو کلمه را بیان می کند کودکانی که لکنت دارند دربرخی حروف و کلمات مشکلات بیشتری دارند حروف برخی کلمات را با لبهای بسته تلفظ می کنند مثل (ب- پ –م) و بعضی حروف کلمات را با حرکت زبان ادا می کنند مثل (ت- ث- س- ط) که در این رابطه معلمان و والدین باید به این نکته بیشتر توجه کنند.

لکنت زبان در کودکان

علائم و نشانه ها:

۱- گوشه گیری مهمترین که بر اثر آن احساس حقارت می کند ساکت و آرام در گوشه ای می نشیند و از هرر پرشی خودداری می کند و در نتیجه استعدادهایش شکوفا نمی شود.
۲- در این کودکان برای صحبت کردن از حرکات مثل حرکات غیر طبیعی چشم، لرزش شانه، حرکات اضافی سر و گردن، بهم زدن سریع پلک ها ، اخم کردن، تکان دادن دست و پا کمک می گیرند تا مقصود خود را بیان کنند.
۳- این کودکان در جمع دچار هیجان می شوند و شدت لکنت افزایش می یابد مخصوصاً با برخورد با افراد برجسته معلمان باید در جمع از آنها درس نپرسند مگر آنکه مطمئن شوند پاسخ سوالها را به خوبی می دانند .