سقط اجتناب ناپذیر و ناقص

(Inevitable or Incomplete Abortion)

به بروز خونریزی در حضور اتساع سرویکس (بیش از ۱ سانتیمتر) و پیدایش انقباضات رحمی سقط اجتناب ناپذیر و در صورت دفع و خروج قسمتی از محصولات حاملگی سقط ناقص گفته می شود.

در صورت وجود دو یا چند حالت ذیل سقط تقریباً بطور قطع اتفاق خواهد افتاد: ۱) افاسمان نسبی سرویکس ۲) پاره شدن کیسه آمنیوتیک ۳) تداوم خونریزی بیش از ۷ روز ۴) اتساع سرویکس بیش از ۳ سانتیمتر ۵) درد پایدار با وجود تجویز ضد درد و مخدر ۶) سایر نشانه های ختم حاملگی (نظیر خروج قسمتی از محصولات حاملگی).

سقط اجتناب ناپذیر و ناقص هر دو با خونریزی (گاهی بسیار شدید و خطرناک) درد کرامپی سوپراپوبیک (تقریباً همیشه وجود دارد) و اتساع سرویکس تظاهر می کنند و در صورت بروز عوارض (نظیر اندومتریت و…) علائم و نشانه های آنها نیز دیده خواهند شد.

وجود درد منتشر شکمی و یا در قسمتهای تحتانی راست و چپ شکم قویاً مطرح کننده حاملگی نابجا می باشند. یکی از مسائلی که ممکن است در تشخیص سقط ناقص اشکال ایجاد کند دفع لخته خون است. برای افتراق لخته خون از جفت می توان جسم دفع شده را بین دو لایه گاز (باند) فشار داد اگر جسم لخته خون باشد به راحتی خرد و متلاشی می شود اما جفت محکم و سفت می باشد. مول هیداتی فرم به راحتی از طریق دانه های شبه انگوری حاوی مایع قابل تشخیص است.

سقط اجتناب ناپذیر و ناقص

تدابیر درمانی

برخلاف تهدید به سقط این دو نوع سقط نیاز به اقدامات تشخیصی وسیعی نداشته و فقط جهت اقدامات درمانی بایستی cross match,Rh,BG,CBC diff و رزرو خون انجام شود. درمان اصلی این بیماری در سن حاملگی کمتر از ۱۴هفته کورتاژ بوسیله ساکشن همراه با اقدامات محافظتی (جبران خون از دست رفته در صورت لزوم تجویز اکسی توسین و آمپول Rhogam) است.