رابطه جنسی در دوران بارداری

يكي از سوالاتي كه براي اغلب زوج ها به وجود مي آيد، اين است كه آيا نزديكي و روابط جنسي در دوران بارداري ممنوع است؟ پاسخ روشن است: البته كه نه.

اگرچه جنين در رحم تشكيل و به زندگي خود ادامه مي دهد، اما درواقع جنين در كيسه حاملگي قرار دارد كه از جنس خاصي است كه كاملا از جنين حمايت مي كند و از طرفي در اطراف جنين مايع آمنيوتيك قرار دارد كه نقش ضربه گير دارد و اجازه نمي دهد ضربه هايي كه به شكم مادر وارد مي آيد، به جنين آسيبي برساند. همين طور ديواره گوشتي رحم مقاومت زيادي در برابر محيط ايجاد مي كند. بنابراين انجام نزديكي هيچ آسيبي به جنين نمي رساند. از طرفي بسياري از مادران باردار و برخي مردان به دليل همين ترس ها دچار كاهش ميل جنسي مي شوند و برخي در كل دوران بارداري نزديكي نمي كنند؛ در حالي كه اين عمل موجب سست شدن بنياد زندگي آنان مي شود و كاملا بدون علت است. البته در برخي موارد به دليل خطرات خاص، نزديكي از سوي پزشك ممنوع مي شود، از جمله در كساني كه خونريزي دارند يا سابقه سقط مكرر دارند يا كساني كه در سه ماهه سوم بارداري دچار جفت سرراهي هستند و جفت پايين قرار دارد، همين طور كساني كه دچار نارسايي دهانه رحم و كوتاهي سرويكس هستند، نبايد نزديكي داشته باشند و بخصوص كساني كه در معرض زايمان زودرس هستند، مثل كساني كه دچار انقباضات رحمي شده اند يا سابقه زايمان زودرس دارند، نبايد نزديكي كنند.
گاهي به دنبال نزديكي، خونريزي از واژن اتفاق مي افتد كه در اين موارد بايد تا چند روزي از نزديكي اجتناب كرد تا خونريزي قطع شود.
به طور كلي تمايل به روابط جنسي به علت هاي فوق كمتر مي شود، اما در مواردي نيز مادر به دليل نداشتن نگراني بابت بارداري و افزايش هورمون هاي جنسي دچار افزايش ميل جنسي مي شود. در مردان هم به همين ترتيب برخي دچار افزايش و برخي كاهش اين ميل مي شوند.
از موارد ديگري كه بايد به آن توجه كرد، مساله خونرساني به جنين بخصوص در سه ماهه آخر است. در اين زمان چنانچه مادر به مدت طولاني به پشت (طاقباز) بخوابد، احتمال كاهش خونرساني به جنين وجود دارد كه به اين مساله حين نزديكي بايد دقت كرد. از موارد ديگر ممنوعيت نزديكي در زمان هايي است كه مرد دچار تبخال تناسلي شده است زيرا اين بيماري در صورت انتقال به مادر براي جنين خطرناك است.
از موارد ديگري كه بايد مورد توجه قرار گيرد، شرايط مادر پس از زايمان است. در اين زمان به علت افت شديد هورمون هاي جنسي، بافت داخلي بدن مادر مثل افراد يائسه خشك مي شود و در نتيجه نزديكي دردناك خواهد شد. از طرفي در اين زمان به دليل افسردگي خفيف پس از زايمان، همين طور كم خوني و كم خوابي دوران شيردهي و پس از زايمان، ميل جنسي در زنان بشدت افت مي كند، اما با كمي ملاحظه، صبر و تحمل، وضع مادر به حالت عادي برمي گردد. همچنين بايد دانست در مادراني كه زايمان طبيعي دارند، تا شش هفته امكان نزديكي وجود ندارد و در افرادي كه سزارين شده اند، اين مدت به دو هفته تقليل مي يابد، اما در تمام موارد بايد به تمايل مادر به روابط جنسي اهميت داده شود و توجه ويژه به اين موضوع معطوف شود.