پارگی رحم یا Uterine Rupture

پارگی رحم نیز یکی از علل ناشایع اما خطرناک و کشنده است که در خونریزی پس از زایمان بوده و در هر بیمار با هیپوولمی و هیپوتانسیون بدون مشخص بودن علت آن بایستی به فکر آن بود. حالات که با پارگی رحم همراهی بیشتری دارند عبارتند از: سابق سزارین، مصرف اکسی توسین، دفعات حاملگی ›۴ بار، بیحسی اپی دورال کنده شدن زودرس (دکولمان) جفت، زایمان Midforceps و چرخش و خارج کردن نمایش بریچ شایعترین و اولین علامت و نشانه پارگی رحم دیسترس جنینی است (در ۸۰% موارد) و اغلب خود را به صورت Variable deceleration نشان می دهد.

برخلاف تصور درد شدید شکمی ناشایع بوده (فقط در ۱۸% موارد) و به احتمال قوی هم مربوط به کنده شدن زودرس جفت می باشد و نه پارگی رحم. سایر نشانه های آن عبارتند از خونریزی واژینال، تغییر جایگاه جنین به مناطق بالاتر، افزایش تون رحمی و شوک ناگهانی.
تدابیر درمانی: همرمان با اقدامات اولیه و حیاتی بایستی بلافاصله بیمار به اطاق عمل فرستاده شود.

پارگی رحم یا Uterine Rupture

وارونگی رحم

Uterine Inversion

این حالت نیز همانند پارگی رحم ناشایع اما بسیار خطرناک است. امروزه این بیماری تقریباً فقط بعد از زایمان اتفاق افتاده و عوامل خطرساز و مستعد کننده آن عبارتند از: وارد آوردن فشار و کشش بیش از حد به بند ناف و ماساژ شدید رحم (خصوصاً زمانی که رحم منقبض نیست) حاملگی اول کاشته شدن جفت در فوندوس رحم، جنین بزرگ، مصرف اکسی توسین، چسبندگی غیر طبیعی جفت، آنومالی رحمی، مصرف سولفات منیزیوم و سابقه وارونگی رحم.
در وارونگی رحم، فوندوس به داخل رحم برگشته و به نزدیکی سرویکس رسیده (وارونگی ناقص) یا از آن عبور کرده (وارونگی کامل) و یا اینکه حتی از فرج نیز به بیرون می زند (Uterine prolapse) به بیماری در ۲۴ ساعت اول زایمان وارونگی حاد، پس از ۲۴ ساعت و تا هفته چهارم پس از زایمان، وارونگی تحت حاد و پس از ۴ هفته از زایمان وارونگی مزمن گفته می شود.
شایعترین علامت بیماری خونریزی واژینال (در بیش از ۹۴% موارد) بوده و در ۴۰% موارد شوک بروز می کند. درد شدید شکمی ممکن است وجود داشته باشد. مهمترین یافته ها عدم لمس فوندوس رحم در معاینه شکم و مشاهده یک توده خونریزی کبود رنگ در داخل واژن و یا حتی خارج از فرج است.