آمبولی مایع آمنیوتیک

(Amniotic Fluid Embolism (AFE

مهاجرت مایع آمنیوتیک واجزاء جنینی (سلولهای اسکواموس اپیدرم، موهای Lanoqu و موسین) به داخل گردش خون مادر را AFE گویند. این بیماری نادر بوده ولی با مرگ و میری بیش از ۹۰-۸۰ درصد همراه است. مکانیسم و اتیولوژی دقیق بیماری هنوز شناخته نشده است.

حالاتی که همراهی بیشتری با AFE دارند عبارتند از: سقط در سه ماهه اول بوسیله کورتاژ سقط درماهه دوم به وسیله تجویز محلول نمکی، اوره، پروستاگلاندین و هیسترکتومی، ترومای شکم و آمنیوسنتز .

توجه: در یک زایمان طبیعی حدود ۲-۱ میلی لیتر از مایع آمنیوتیک وارد جریان خون مادر می شود.

علائم و نشانه ها

تابلوی کلاسیک بیماری بدین ترتیب است که زائوی مولتی پار با زایمان تسریع یافته چند ساعت پس از زایمان (۹۰%موارد) بطور ناگهانی دچار تنگی نفس، هیپوتانسیون، سیانوز و بالاخره شوک شده که حدود نیمی از بیماران در طی ساعت اول بیماری مرده و حدود ۸۰% بیمارانی که زنده می مانند دچار اختلال انعقادی می شوند (۴۰% از کل بیماران). ادم ریوی در اکثر بیماران (۹۰%) و تشنج ژنرالیزه در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد رخ می دهد. اختلال انعقادی اغلب خود را به صورت آتونی و خونریزی شدید رحم نشان می دهد و در بسیاری از موارد تشخیص اولیه دکولمان جفت و یا پارگی رحم داده می شود.

آمبولی مایع آمنیوتیک

ارزیابی پاراکلینیکی

در اکثر بیماران (۷۰%) رادیوگرافی قفسه سینه درجاتی از ادم ریوی را نشان می دهد. در ABG هیپوکسی شدید در آزمایشات خون و اختلالات انعقادی (افزایش PT,PTT,BT و هیپوفیبرینوژنمی) و در ECG تغییرات غیر اختصاصی قطعه ST وموج T و الگوی کشش و فشار بطن راست دیده می شود. تشخیص بیماری اساساً کلینیکی بوده و تایید آن با مشاهده اجزاء جنینی در گردش خون مادر داده می شود (ولی ۱۰۰% اختصاصی نیست).

تدابیر درمانی

درمان بیماری نگهدارنده و محافظتی بوده و بر سه اصل اساسی استوار است: ۱) اکسیژناسیون مناسب (تجویز اکسیژن ۱۰۰% با سرعت ۱۰L/min و در صورت لزوم انتوباسیون و تهویه مکانیکی) ۲) اصلاح وضعیت همودینامیک (تجویز مایعات کریستالوئید و در صورت لزوم داروهای وازوپرسور نظیر دوپامین ) و ۳) اصلاح اختلال انعقادی (برحسب مورد تجویز گلبول قرمز فشرده شده و FFP).

آمبولی مایع آمنیوتیک

منبع : های بی بی (سایت دانستنی های بارداری مریض خونه)