علت ابتلا به لکنت زبان در کودکان و راه درمان آن

۱- عوامل عضوی: وجود ضایعاتی در مغز یا قسمتهای مختلف دستگاه گویایی ممکن است کودک را از تکلم عادی باز دارد دستگاه گویایی مانند: دستگاه تنفس ریه، نای، دهان، لبها، دندانها، فک بالا و پایین و هنجره. اختلال در هر کدام باعث لکنت می شود. ضایعات مغزی ممکن است در دوره های قبل از تولد که بر اثر بیماریهای عفونی مادر و عکس برداری و اشعه ایکس یا اختلال متابولیکی مادر نیز احتمالاً باعث لکنت شود.

۲- عوامل کنش: این عوامل غیر عضوی است هیچگونه ضایعه مغزی یا عضوی وجود ندارد بر اثر مشکلات اجتماعی، ترس شدید، تقلید از دیگر افراد دارای لکنت زبان، تهدید ناگهانی، جدایی از والدین در سنین اولیه کودک، احساس ناامنی، احساس حقارت، تنبیه شدید کودک ، تبعیض بین فرزندان، تولد فرزندان دیگر، کمال طلبی و وسواس والدین بوجود آید.

۳-عدم غلبه طرفی مغز: مغز از دو نیمکره تشکیل شده نیمکره چپ و نیمکره راست. وقتی که دریافت و اجرای فرمان در مغز جابجایی پیش می آید امکان لکنت زبان است نیمکره ی راست بدن از چپ فرمان می گیرد و بالعکس و هر کدام وظایف خود را انجام می دهند که هر کدام از عضو ها اگر بین آنها تعارض ایجاد شود فرمان صادره قابل اجرا نمی شود. غلبه¬ی طرفی مغز در سنین ۲ تا ۵ سالگی ایجاد می شود.

علت ابتلا به لکنت زبان در کودکان و راه درمان آن

درمان لکنت

تشخیص به موقع قابل درمان است هدف از درمان اینکه:
۱- نخست حروف و کلمات نادرست او را درست ادا کنیم
۲- نگرانی ها ی او را کاهش دهیم
۳- اعتماد به نفس در او تقویت شود تا از گوشه گیری و حقارت رهایی یابد.
۴- رفتار دیگران با او بهبود یافته و او را تحقیر و تمسخر نکنند.
۵- اختلالات عصبی و ضایعات جسمی او تحت درمان قرار گیرد.

چگونه باید با کودک مبتلا به لکنت رفتار کنیم؟

درمان لکنت زبان تدریجی است و باید هر چه زودتر شروع شود درمان قبل از ۷ سالگی بهتر است والدین نقش موثری دارند با آرامش کامل به صحبت های او گوش دهند و بگذارند حرفش را تمام کند شما جمله ای را کامل نکنید هنگام صحبت کردن با او تماس چشمی داشته باشید برای پاسخ به سوال به کودک فشار نیاورید هرگز به او نگویید چکار کند تا لکنت نداشته باشد.