جلوگیری از لکنت زبان با نگاه کردن به کودک هنگام صحبت

لکنت زبان اصولا پیش از سنين مدرسه با دلایل مختلفي به وجود مي آيد و صرف نظر از اينکه فرد در چه گروه سني باشد و از چه شدت اختلالي برخوردار باشد با کمک مشاوره قابل درمان می باشد .

از آنجا که گفتار ماهيتا قابل دسترس ترين وسيله همگاني و ارتباطي می باشد ، بديهي است اگر اختلالي در آن صورت گيرد فرد از جانب گروه همسن و سال خود پذيرفته نشده و با واکنش هاي مختلفي از جمله طرد شدن ازگروه هم سن و سال و تمسخر مواجه مي گردد؛ که اين مسائل مي تواند منجر به نارواني درگفتار او شده و او را از جمع دوستان دور نماید .

پيشگيري از بروز اين مشکل بسيار کم هزينه تر از درمان هاي آن می باشد تنها لازم است خانواده ها بدانند که کودک آنها در سنين ‌٥/١ تا ‌٦ سالگي که زمان روند روبه رشد گفتار است با دستور زبان خود آشنايي پيدا کند و از آنجا که نمي تواند بر روي کلام خود تسلط و اشرافي همچون بزرگسالان داشته باشد، بنا بر اين اساس امکان دارد با خطاهايي همچون تکرار و کشش مواجه شود که اين مسئله طبيعي است اما در صورتي که بازخوردهاي نامناسب و رفتارهاي نامعقولي از سوي خانواده ها دربرخورد با اين کودکان به وجود آيد نارواني هاي گفتار اين گروه سني به لکنت زبان تبديل مي گردد.

جلوگیری از لکنت زبان با نگاه کردن به کودک هنگام صحبت

پدر و مادر بايد در زمان رشد گفتار کودک فرصت صحبت کردن و بازآموزي را به او بدهند؛ به اين صورت که در هنگام صحبت کردن کودک به چهره او نگاه کرده و به صحبت هاي او با عجله ونگراني گوش ندهند و همچنين سعي نمایند پس از پايان صحبت هاي کودک چکيده کلام او را برايش تکرار کنند تا به کودک القاء شود که صحبت هاي او کاملا از طرف والدین درک شده است.

لازم است پدر و مادرها حتي در صورتي که نارواني کودکان درصد کمي داشته باشد ؛ براي حل اين مشکل و پيشگيري از بروز مشکلات بعدی با آسيب شناس گفتار و زبان مشورت کرده و از راهنمايي هاي وي جهت چگونگي رفتار با اين کودکان بهره مند شوند .